ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ: Δημοσιογράφοι σε ρόλους υπουργών,

Αν κάποιος δεν γνώριζε τις ιδιότητες των προσώπων που κάθε βράδυ εμφανίζονται στα τηλεοπτικά παράθυρα των «δελτίων» των οκτώ, θα δυσκολευόταν να διακρίνει τους ακριβείς ρόλους τους.

Δεν θα ήταν μάλιστα καθόλου παράξενο, αν εκλάμβανε έναν δημοσιογράφο ως εκπρόσωπο της κυβέρνησης ή κάτι αντίστοιχο. Το συναντάμε συχνά αυτό το φαινόμενο, ιδιαίτερα με τη μετατροπή των δελτίων ειδήσεων των ιδιωτικών καναλιών σε θέαμα.

Ενα θέαμα μάλιστα με ρόλους διαφορετικούς για κάθε φιλοξενούμενο, με δραματοποιημένα γεγονότα, με φωνές το ύψος των οποίων καθορίζεται από το σενάριο κ.ο.κ.

............

Ο πολίτης-θεατής ενημερώνεται με όρους δραματοποίησης. Ενδεικτικό παράδειγμα, ο τρόπος διαχείρισης της απεργίας των ιδιοκτητών βυτιοφόρων.

Δημοσιογράφοι σε ρόλους υπουργών, προσκεκλημένοι οι συνδικαλιστές που υψώνουν περισσότερο τη φωνή, άρα παράγουν θέαμα, ενημέρωση με όρους εντυπωσιασμού που συνήθως σκεπάζει την ουσία...

Ελευθεροτυπία, Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

Δελτία θέαμα

Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ

ΣΕΛΛΑ: Η ξύλινη γλώσσα είναι τρόπος μη σκέψης πολλών ανθρώπων.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ  31.07.2010

Ξύλινες λέξεις, περίκλειστα μυαλά

Tης Ολγας Σελλα

«Ποιος δεν έχει βαρεθεί να ακούει ότι η “αδρεναλίνη” είναι πάντα “στα ύψη”, ότι “το θερμόμετρο” πάντα “χτυπάει κόκκινο”, ότι “το σενάριο” είναι πάντα “εφιαλτικό”, ότι η “επέμβαση” γίνεται πάντα “χωρίς αναισθητικό”, ότι “η επίθεση που εξαπέλυσε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης” είναι πάντα “σφοδρή” και ότι “η καταστροφή” είναι πάντα “βιβλική”». Είναι ένα μικρό απόσπασμα από ένα ιδιαίτερο βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε: το «Μικρό ερμηνευτικό λεξικό της ξύλινης γλώσσας», για το οποίο φρόντισε ο Αριστείδης Γ. Ρωμανός (εκδ. Ποταμός).

Περιλαμβάνει ενδεικτικά 124 «λήμματα» αυτό το ιδιόρρυθμο λεξικό και καταγράφει αυτά που κατά κόρον χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ στον προφορικό ή τον γραπτό λόγο. «Το ξύλινο στοιχείο προκύπτει από την προσπάθεια κατασκευής συντακτικών ενοτήτων, είναι πάντα αποτέλεσμα συνδυασμού και συναρμογής λέξεων για τη διατύπωση κάποιου νοήματος – και από την εν συνεχεία αέναη επανάληψή του. Μόνο που αντί νοήματος παράγεται ασάφεια, αντί πρωτοτυπίας στερεότυπο, αντί καλλιέπειας γλωσσική κακοποίηση», λέει στον πολύ ενδιαφέροντα πρόλογό του. Αφορά άραγε μόνο τη γλώσσα των ΜΜΕ αυτό το πλαίσιο που θέτει αυτός ο πολεοδόμος, ο οποίος, εκτός από την ευρυθμία της πόλης, ενδιαφέρεται και για την ευρυθμία της γλώσσας; Κάθε άλλο.

Η ξύλινη γλώσσα είναι δίπλα μας κάθε στιγμή, είναι εργαλείο έκφρασης όλων των κοινωνικών ομάδων, είναι τρόπος μη σκέψης πολλών ανθρώπων.

..........

«...Η ξύλινη γλώσσα κρύβει την επιθυμία του εκφέροντος να προάγει αντίστοιχα την άγνοια, την πρόσληψη λανθασμένης αντιληπτικής εικόνας ή την ακρισία στον αποδέκτη του μηνύματος», σημειώνεται πολύ εύστοχα στην εισαγωγή του βιβλίου. Και να εκμηδενίσει οποιαδήποτε διαδικασία λογικής και διαλόγου, θα προσθέταμε, δύο από τις σοβαρότατες παθογένειες της νεοελληνικής κοινωνίας, για την ύπαρξη των οποίων έχει συμβάλει απολύτως η καταφυγή σε «ξύλινες» επικλήσεις λέξεων εκτός πραγματικότητας, που οδηγούν σε περίκλειστη σκέψη.

ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑ: Μπλόγκς - μεταξύ τους λειτουργούν σαν μια γειτονιά που έχει συγγενείς και συνεταίρους, φίλους και εχθρούς, αρχηγούς και οπαδούς.

Σε μια κοινωνία τόσο διεφθαρμένη όσο η ελληνική, η «εναλλακτική» δημοσιογραφία του Διαδικτύου διακρίνεται για τα αλληλοκαρφώματα των δημοσιογράφων-«μπλόγκερ», που υποδαυλίζονται από αντιπαλότητες μεταξύ τους, εξαιτίας κυρίως της διασύνδεσής τους -φανερής ή κρυφής- με εκδοτικά συγκροτήματα, επιχειρηματίες και πολιτικούς. 

Παιχνίδια ισχύος με τα μπλογκ

Της ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑ

Αρκετό καιρό προτού η εγχώρια δημοσιογραφία των μπλογκ θρηνήσει το πρώτο της στέλεχος από ένα δολοφονικό χτύπημα, μετρούσε την απήχησή της στην ελληνική κοινωνία με εκατοντάδες χιλιάδες «χτυπήματα» στις ηλεκτρονικές τους διευθύνσεις.

 

Δημοσίευμα ξένης εφημερίδας που χαρακτήρισε «πέμπτη εξουσία» το «Τρωκτικό». Τα «hits» σε ιστοσελίδες όπως το troktiko.blogspot.com χρησιμοποιούνται τα τελευταία χρόνια ως όπλο που ανταγωνίζεται σε επιρροή τις κυκλοφορίες των εφημερίδων και τη θεαματικότητα ή ακροαματικότητα των ηλεκτρονικών ΜΜΕ. Κι αυτό βρίσκει ανταπόκριση σε όλο και περισσότερους θεσμικούς φορείς, πολιτικούς, επιχειρηματίες, παραδοσιακούς δημοσιογράφους, παραγωγούς εκπομπών αλλά και απλούς πολίτες, που τα τροφοδοτούν με πληροφορίες, ζητούν επανορθώσεις όταν γραφτεί κάτι που τους θίγει, αναδημοσιεύουν το περιεχόμενό τους και κάνουν αφοριστικές συγκρίσεις με την παραδοσιακή δημοσιογραφία.
Παρά την παντελή απουσία αξιόπιστων μετρήσεων για την πραγματική επισκεψιμότητα που συγκεντρώνουν τα συγκεκριμένα μπλογκ (κάτι που συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό και για τις επίσημες ενημερωτικές ιστοσελίδες, με ταυτότητα, διεύθυνση και νομική υπόσταση), η αναγνώριση αυτή είναι αισθητή και μετράται από τις αυξομειώσεις των επισκέψεων και τις αναφορές σε αυτά ως πηγές ειδήσεων, ακόμη κι αν αυτές έχουν κλαπεί από αλλού.
Εν μέρει, βέβαια, αυτή η αναγνώριση είναι ανακυκλούμενη μεταξύ ομοειδών ιστολογίων. Η περιήγηση σε δεκάδες από αυτά οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μεταξύ τους λειτουργούν σαν μια γειτονιά που έχει συγγενείς και συνεταίρους, φίλους και εχθρούς, αρχηγούς και οπαδούς.
Αξιοποιώντας τα στοιχεία που δίνει δημοσίως η υπηρεσία Adplanner της Google (εργαλείο για διαφημιστές), διαπιστώνουμε ότι κάθε μπλογκ μοιράζεται σημαντικό ποσοστό των επισκεπτών του με φιλικά ή αντίπαλα μπλογκ.
Οι... συγγενείς
Το «Τρωκτικό» έχει μεγαλύτερη συγγένεια κοινού με τα nonews-news.blogspot.com (φαινομενικά φιλικό προς την εφημερίδα «Πρώτο Θέμα»), showbiz.com (κυπριακό), fimotro.blogspot.com (αποδίδεται στον δημοσιογράφο Γ. Παπαγιάννη), trelokouneli.-blogspot.com, press-gr.blogspot.com, kafeneio-gr.blogspot.com και ενημερωτικές ιστοσελίδες όπως οι newsit.gr (του Ν. Ευαγγελάτου), zougla.gr (του Μ. Τριανταφυλλόπουλου), gaz-zetta.gr (αθλητικό, που προμοτάρεται από το troktiko) και tlife.gr (της Τ. Στεφανίδου).
Κι αυτά, με τη σειρά τους, μοιράζονται κοινό με τα kourdistoportocali.com, enimerosi24.gr, papatzides.blogspot.com, antinews.com, taxalia.blogspot.com, parapolitiki.com, sibilla-gr-sibilla.blogspot, ksipnistere.blogspot.com, mediasoup.gr, gossip-tv.gr, freegossip.gr, espressonews.gr, stifora.gr κ.ά.
Το «Τρωκτικό» (το οποίο την Παρασκευή το βράδυ ανακοίνωσε ότι διακόπτει την λειτουργία του) καταγράφει μηνιαίως περίπου 1,5 εκατομμύριο επισκέψεις (εκ των οποίων 820.000 είναι «μοναδικοί» επισκέπτες, δηλαδή μετρώνται μόνο μία φορά, ανεξάρτητα από το πόσες φορές ξαναεπισκέφθηκαν το μπλογκ την ίδια μέρα). Τα υπόλοιπα μπλογκ έχουν από λίγες χιλιάδες μέχρι το πολύ 140.000 hits.
Για το τι μπορεί να αποφέρει ένα λινκ από αυτούς, ενδεικτική είναι η περίπτωση ενός μάλλον άσημου προσωπικού μπλογκ που πρόσφατα δοκίμασε αυτή την εμπειρία. Στις 5 Μαΐου, ο διαχειριστής του έκανε μια ανάρτηση σχετική με τη μεγάλη απεργιακή διαδήλωση και τον τρόπο που βίωσε τα δραματικά γεγονότα της μέρας. Ενα εντυπωσιακό στιγμιότυπο έξω από τη φλεγόμενη τράπεζα της Marfin, το οποίο περιέγραψε, προσέλκυσε το ενδιαφέρον του «Τρωκτικού», που την αναδημοσίευσε.
Μέσα σε δύο ώρες, το μικρό μπλογκ -που συνήθως είχε περίπου 150 επισκέψεις τη μέρα- κατέγραψε 8.500 επισκέψεις προερχόμενες μόνο από το «Τρωκτικό». Η επισκεψιμότητά του έκτοτε έχει αυξηθεί κατά 30% σε μόνιμη βάση.
Η διαφορά, βέβαια, ήταν ότι η μάζα των νεοφερμένων επισκεπτών κουβάλησε μαζί της και την κουλτούρα που συνοδεύει τα μαζικής απήχησης μπλογκ στιλ «Τρωκτικού»: Εβριζαν, απέδιδαν τα πάντα σε ανθελληνισμό και στις μυστικές υπηρεσίες, χαρακτήριζε τις αντίθετες απόψεις «φασιστικές» και αδυνατούσαν να διαλεχθούν. Και φυσικά σχολίαζαν ανώνυμα.
Οσοι θυμούνται το επίπεδο των σχολίων που χαρακτήριζαν την ποιότητα του press-gr, του πρώτου μπλογκ που διεκδικούσε μέχρι πριν από 2-3 χρόνια τα πρωτεία της εγχώριας διαδικτυακής ενημέρωσης, καταλαβαίνουν γιατί οι επίγονοί του, αν και ακολούθησαν τη γενικότερη φιλοσοφία του, έχουν αφαιρέσει από τους επισκέπτες τη δυνατότητα σχολιασμού.
Υπάρχει, βέβαια, και η δυνατότητα ελέγχου τους (μέσω του moderation), αλλά ελάχιστοι το προτιμούν, καθώς προϋποθέτει επαγρύπνιση και σαφείς όρους εκ μέρους του εκάστοτε διαχειριστή περί «αποδεκτών» ή μη σχολίων, τους οποίους πρέπει να σέβεται και ο ίδιος.
Τα αλληλοκαρφώματα
Στα εγχώρια ενημερωτικά μπλογκ, όμως, οι κανόνες δεν είναι τόσο σαφείς. Ενώ ευαγγελίζονται τον πλουραλισμό στην ενημέρωση, την ελευθερία του λόγου, τη διαφάνεια, την ανεξαρτησία από συμφέροντα και άλλα ρομαντικά, τελικά δείχνουν να αναπαράγουν σε μεγάλο βαθμό τις παθογένειες της βιομηχανίας του τύπου και της ίδιας της κοινωνίας.
Σε μια κοινωνία τόσο διεφθαρμένη όσο η ελληνική, η «εναλλακτική» δημοσιογραφία του Διαδικτύου διακρίνεται για τα αλληλοκαρφώματα των δημοσιογράφων-«μπλόγκερ», που υποδαυλίζονται από αντιπαλότητες μεταξύ τους, εξαιτίας κυρίως της διασύνδεσής τους -φανερής ή κρυφής- με εκδοτικά συγκροτήματα, επιχειρηματίες και πολιτικούς.
Η ανωνυμία ή ψευδωνυμία τους, που εξ ορισμού συνιστά ένα από τα σημαντικότερα όπλα που προσφέρει ο παγκόσμιος ιστός στους πολίτες για να ελέγξουν τους φορείς της εξουσίας, στο συγκεκριμένο τμήμα της μπλογκόσφαιρας λειτουργεί σαν προπέτασμα για να εξυπηρετούνται επιχειρηματικά και πολιτικά συμφέροντα, να καλλιεργείται κραυγαλέα προπαγάνδα και να εκτοξεύονται επιθέσεις που αν δημοσιεύονταν στα παραδοσιακά ΜΜΕ θα ήταν μηνύσιμες.
Και, το χειρότερο, όπως διαπιστώνουν με λύπη τους χιλιάδες άλλοι μπλόγκερ, είναι ότι τροφοδοτεί με επιχειρήματα όσους ονειρεύονται τον έλεγχο του Διαδικτύου με το πρόσχημα της εκκαθάρισής του.

boubouka@enet.gr

ΚΕΖΑ: Στην πολιτική η μαλαγανιά θεωρείται ταλέντο.

... ή μήπως "επικοινωνιακή επάρκεια" παλαιάς κοπής.
Ενα σχόλιο για τον επικοινωνιακό χειρισμό με αφορμή το θαυμάσιο άρθρο της ΛΩΡΗΣ ΚΕΖΑ στο Βήμα (Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010) μαζί με την προτροπή μου να διαβάσετε το άρθρο στο οποίο παραπέμπω που συμπληρώνει όλα όσα είχαμε πεί οταν συζητούσαμε την "Συνέντευξη" .
Το βιβλίο του Heritage και η δική μας κατεύθυνση στο workshop είναι σε πλήρη αντίθεση με την σημερινή πρακτική της "συνέντευξης" όπως γλαφυρά αναλύεται στο άρθρο:" Surviving the 'mock interview': challenges to political communicative competence in contemporary televised discourse by Michal Hamo, Zohar Kampf and Limor Shifman,  Media Culture Society 2010 32: 247)" Dropbox  folder  QJ-Alumnae..
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    * "Ηθελε να τα έχει με όλους καλά. Τώρα δεν τα έχει καλά με κανέναν." (λέει η Λ.Κ)

Μέχρι εδώ καλά! Η επικοινωνιακή επάρκεια από μόνη της δεν είναι καταδικαστέα ούτε η αξιοποίηση της επικριτέα. Ισως όμως οι καιροί μας να ευνοούν περισσότερο "επικοινωνιακά ανεπαρκείς" πολιτικούς - ίσως να έχουμε αρχίσει να χάνουμε την υπομονή μας με τις "μαγκιές".  


Η προσοχή στην ατομική επικοινωνιακή διαχείριση σε σχέση με την κομματική - όπως θα δείτε στο άρθρο στο οποίο παραπέμπω - δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, και παρουσιάζεται στη μέση τριών τάσεων.

1 The first is personalization, namely the move from an ideology- and party-based politics to personality-based politics**  (Wattenberg, 1995) 
2. A second trend is the rise of a cynical stance towards politics and politicians, both among journalists (Patterson, 1993; Schudson, 1999) and the general public (Kampf, 2008).
3. A third macro-process is the growing popularization of mediatized politics through the blurring of the traditional distinction between politics and entertainment, and the rise of infotainment.

Όμως η προσπάθεια ατομικής σωτηρίας (1), αποστασιοποίησης απ΄τους "άλλους πολιτικούς" (2) και επανάπαυσης στην ευμενή μεταχείριση από τα media (3) μπορεί να οδηγήσει σε αστοχίες επειδή οι καιροί έχουν αλλάξει και η όποια ανοχή υπήρχε εξαντλείται.


    * Contemporary televised political discourse also intensifies another challenge to the management of public image – the need to maintain a coherent persona (Duranti, 2006).

    * The politics of trust assumes a singular stable persona and thus requires politicians to present a consistent performance across time (past and present) and space (private and public).
    * Disclosure of inconsistency between these domains may threaten their desired image as well as their political power (Thompson, 2000).


    * "Στο διάστημα των ατυχών διαπραγματεύσεων με τους φορτηγατζήδες ο κ. Δημήτρης Ρέππας διαβεβαίωνε ότι ποτέ, μα ποτέ, σε καμία περίπτωση, δεν θα γίνει επιστράτευση.  Τόσο αξιόπιστος είναι"


Μήπως η έξυπνη επικοινωνιακή διαχείριση για τους καιρούς μας είναι να πηγαίνεις ΚΟΝΤΡΑ στις τρείς τάσεις;  Μηπως το "ευθύς και ξεκάθαρος" (Λ.Κ.) και το να τρώς τα μούτρα σου γι' αυτό- είναι περισσότερο "μαγκιά";

Μήπως αντί για "μάγκας" αποδειχτεί το εξιλαστήριο θύμα για την οργή του "κόσμου" απέναντί σε τέτοιου είδους κουτοπονηριές.

Λέι η ΛΚ:
 Ο κόσμος θα χαιρόταν και με άλλα πολλά, αν έβλεπε, για παράδειγμα, καμιά εκατοστή πολιτικάντηδες κρεμασμένους στην πλατεία Συντάγματος

Πρός το παρόν ας βολευτεί ο κόσμος με το κρέμασμα των πονηρών στο MEGA με την ελπίδα (της κυβέρνησης) ότι το θα περάσει το μεταμήνυμα "Αποχαιρετισμός στα κόλπα" *

*copyright ΑΝΤΙ - ελπίδα/προτροπή προς τον ΑΓΠ

ΓΓΑ
=====================================================================

Αντιδημοκρατικές αποφάσεις

ΛΩΡΗ ΚΕΖΑ | ΤΟ ΒΗΜΑ Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

.........

Εξίσου απεχθή είναι τα ακραία μέτρα, όπως η πολιτική επιστράτευση που δείχνει ένα και μόνο πράγμα: αδυναμία διαπραγμάτευσης. Ο κ. Δημήτρης Ρέππας φέρει μεγάλη ευθύνη για την κρίση των καυσίμων γιατί δεν ήταν από την αρχή ευθύς και ξεκάθαρος. Αφησε να εννοηθεί στις πρώτες συνεννοήσεις ότι οι μεταφορές δεν θα απελευθερωθούν πλήρως. Αφησε να εννοηθεί ότι το νομοσχέδιο θα λειτουργεί αποθαρρυντικά για τις επίδοξες εταιρείες μεταφορών.


Στην πολιτική η μαλαγανιά θεωρείται ταλέντο. Δηλαδή δεν βγήκε ποτέ κάποιος υπουργός να δηλώσει καθαρά και ξάστερα ότι οι μεταφορές στην Ελλάδα είναι χαμηλότερης ποιότητας από ό,τι στην Ευρώπη αλλά κοστίζουν 20% πιο ακριβά. Αυτά δεν είναι αποκυήματα φαντασίας, είναι διαπιστώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο κ. Ρέππας αν ήθελε να είναι ξεκάθαρος θα χρησιμοποιούσε από την αρχή το πλεονέκτημα των δικαστικών αποφάσεων. Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματικές τις υπουργικές αποφάσεις για τα προνόμια στη μεταφορά υγρών καυσίμων από βυτιοφόρο και τη χορήγηση νέων αδειών φορτηγών δημόσιας χρήσης. Αυτό το δεδομένο κάπου παράπεσε.


Ο κ. Δημήτρης Ρέππας επιχείρησε να προστατεύσει τους ιδιοκτήτες βυτιοφόρων, διεκδικώντας μια τριετία προσαρμογής στα νέα δεδομένα. Ηταν βέβαιη η εξέλιξη εφόσον η Ελλάδα είναι μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας αλλά δεν μπήκε στον κόπο να φτιάξει ένα οργανόγραμμα ώστε να εκσυγχρονιστούν οι μεταφορές χωρίς να χάσουν οι ιδιοκτήτες τις περιουσίες τους. Στους φορτηγατζήδες μπορούμε να προσάψουμε διάφορα. Είναι γνωστός ο τρόπος με τον οποίο χορηγήθηκαν οι άδειες επί χούντας και η συντεχνία τους θυμίζει την επαγγελματική αποκατάσταση προνομιούχων του Μεσαίωνα. Η αρχική πρόθεση του κ. Ρέππα ήταν να δείξει υπακοή στους Ευρωπαίους χωρίς να θίξει την ευνοημένη κάστα. Ηθελε να τα έχει με όλους καλά. Τώρα δεν τα έχει καλά με κανέναν.


....

 Ο κόσμος θα χαιρόταν και με άλλα πολλά, αν έβλεπε, για παράδειγμα, καμιά εκατοστή πολιτικάντηδες κρεμασμένους στην πλατεία Συντάγματος. Η επίκληση του «κόσμου» δείχνει την κατάσταση πανικού στην οποία είχε περιέλθει η ηγεσία της χώρας.

...

 Ας κρατήσουμε στην άκρη του μυαλού μας μια λεπτομέρεια. Στο διάστημα των ατυχών διαπραγματεύσεων με τους φορτηγατζήδες ο κ. Δημήτρης Ρέππας διαβεβαίωνε ότι ποτέ, μα ποτέ, σε καμία περίπτωση, δεν θα γίνει επιστράτευση. Τόσο αξιόπιστος είναι.

Universities and Libraries Move to the Mobile Web

By Alan W. Aldrich

• Web-enabled smartphones (and their applications) have converged with cloud computing to change the ways people interact with each other and their environments.
• The academic community has only recently adopted mobile technology, and the few existing studies focus on one or two institutions rather than taking a cross-institutional view of mobile websites.
• The study reported here examined the mobile websites of large research universities and their libraries in the United States and Canada.
• Results found that few functions on university mobile websites clearly addressed educational needs, highlighting an opportunity to provide more educational links and applications.

Table 1. Functions on University Mobile Websites*

Function/Service	Number of Sites with Function/Service	Percentage of sites with Function/Service
Events Calendar	18	72%
Directory	18	72%
News	17	68%
Campus Maps	16	64%
Videos	14	56%
Sports	12	48%
Images/Photos	9	36%
Services	7	28%
Course Catalog	7	28%
Bus routes and Schedules	6	24%
Accessories	5	20%
Student's Schedule	4	16%
Contact Us	4	16%
Campus Alerts	4	16%
Weather	3	12%
Available Seats in Computer Labs	2	8%
Dining Choices and Locations	2	8%
Classified Ads	2	8%
Website Links	1	4%
Student Cash Services	1	4%
Blog	1	4%
iTunes University	1	4%

* N = 25

Because users of the mobile web want and need quick access, functions not immediately available from the home page were excluded from these results. For instance, some universities put bus route schedules or information under another link from the home page, so they were excluded from the list.

Several categories need explication. The Accessories category included features such as downloadable wallpaper or images for a smartphone, puzzles, and university fight songs.³⁹ Services included a variety of offerings such as a night escort service for students' safety⁴⁰ and recreation opportunities available on campus.⁴¹ The Videos category often contained links to YouTube or university-hosted videos. Some universities provided real-time webcam images of areas such as food courts or computer labs so that users could see whether the site was crowded.⁴²

Most of the 22 different categories consist of flat information that is accessed passively, requiring no user input. The four categories most commonly found on university mobile websites — Events Calendar, Directory, News, and Campus Maps — are examples of flat information that is useful for the entire university community and that can be provided easily at low cost.

Some of the categories on university mobile websites have the potential to be dynamic (real-time updating of information) and interactive (incorporating user input). Many campus maps are searchable by building name,⁴³ and the seven mobile websites with course catalogs allow searching by course name or subject.⁴⁴ However, none of the catalog apps allow students to register online for classes. Adding such interactive features is a logical next step in the growth and functionality of university mobile websites. Bus route apps provide interactivity that makes full use of smartphone features such as GPS. MIT and the University of North Carolina at Chapel Hill provide real-time GPS locations of campus buses using the NextBus service. North Carolina State University and the University of Alabama use a competing GPS system, Translocation. Useful transportation information can also be provided using a series of flat menus with static information for individual routes, as done by Indiana University.⁴⁵

Figure 4 lists the most popular apps on MIT's mobile web during a six-month period in 2009.⁴⁶

Figure 4. MIT Mobile Website Hits

The Shuttle Bus Schedule was the most accessed app with 3.5 times more hits than the next most popular app, the Campus Map. This is not surprising given the size of the MIT campus and the variability of Boston's weather. The thousands of hits on the Campus Map, People Directory, and Events Calendar apps on the MIT site reflect the general popularity of these apps on many university mobile websites.

The Steller Course Schedule System used at MIT is the third most popular app on the MIT site. The Steller app differs from other popular MIT apps in being student-centric. A closer examination of the categories in Table 1 shows that student-centric services appear in five categories: Course Catalog, Student's Schedules, Available Seats in Computer Labs, Student Cash Services, and iTunes U. A Course Catalog app was found on only seven university mobile web sites (28 percent) and consists of a flat presentation of class schedules. The Student's Schedule app appears on only four mobile websites (16 percent) including MIT's. These results suggest the majority of university mobile websites do not yet strongly support student-centric services even though students are the most likely users of the mobile web.

Library Mobile Websites

Universities and their libraries have multiple options in terms of creating their mobile websites (see Mobile Web Resources). Table 2 lists the functions located on the 24 library mobile web home pages examined in this study.

Table 2. Functions on Library Mobile Websites*

Function/Service	No. of Library Sites Using (Percentage)
Library Hours	18 (75%)
Library Directory	16 (67%)
Library Catalog	16 (67%)
Contact Us	12 (50%)
Main Library Website	10 (42%)
Databases	8 (33%)
"Ask a Librarian"	6 (25%)
Library News & Events	6 (25%)
Renew Materials	5 (21%)
Library Staff Directory	5 (21%)
My Account/Patron Information	5 (21%)
Computer Availability	2 (8%)
Floor Plans/Maps	2 (8%)
Proxy Server Access	1 (4%)
Google Scholar	1 (4%)
Loan Periods	1 (4%)
Reserve Study Rooms	1 (4%)
Full Text Article Finder	1 (4%)
New Books	1 (4%)
Webcams	1 (4%)
Podcasts	1 (4%)

* N = 24

Access to Library Hours, Library Directories that provide the address and location of all campus libraries, and the Library Catalog were the most common functions on library mobile websites. The mobile web at the University of Texas Libraries includes these functions in the first three links, with library hours found in the Contact/Visit Us link (see Figure 5).

Figure 5. University of Texas Library Mobile Website

The Loan Periods section consists of flat information. The Links section provides connections to the University of Texas mobile web, the Google mobile website, and Google Books for mobile devices.

Users' desire for these common functions was noted in both the Cambridge and Kent State University library surveys. Additional functions such as My Account/Patron Information and Floor Plans/Maps with call number locations were also desired, yet appear on only five and two library mobile websites, respectively. While My Account/Patron Information is an interactive app, library Floor Plans/Maps can be presented in a flat manner. The Rice University Library mobile website includes a very detailed yet user-friendly floor map to help patrons locate materials within the book stacks (see Figure 6).

Figure 6. Rice University Library 2d Floor Map

Offices, furniture, and shelves are clearly marked and help the user pinpoint locations. Putting the first two letters of the call numbers on the shelf ranges allow users to move quickly to the section where their books are located. Users can scroll through the map easily to view the entire floor area as needed. The infrequent listing of desired services such as Account/Patron Information and Floor Plans/Maps on library mobile websites suggests an opportunity to align user needs with services.

Links to online databases, identified in the Kent State study as highly desired, were provided by eight libraries on their mobile websites. Six of these libraries identified their databases as having mobile web-optimized interfaces, as illustrated by the University of Nebraska at Lincoln (see Figure 7) and the University of North Carolina (see Figure 8) library mobile websites.

Figure 7. University of Nebraska at Lincoln Library Database Page

Figure 8. University of North Carolina Library Database Page

The University of Nebraska mobile website provides access to a basic assortment of databases that cover the needs of patrons doing general research (EBSCOhost Mobile), technology research (IEEE Xplore), and medical research (PubMed). Citation support is available through RefWorks Mobile. This assortment of mobile web-optimized databases, although limited, meets the needs of patrons taking a quick look to see if research is available that will support their information needs. The University of North Carolina has an extensive offering of mobile-enabled databases organized into an A-Z list. As more database vendors make their offerings mobile web friendly, libraries will be able to expand their database services and provide interactive information at minimal cost while further aligning their mobile websites with the needs of their patrons.

Discussion

The mobile web is ubiquitous and digital in orientation. The features that make it ubiquitous, such as instant access anywhere, smartphone portability, and increasingly sophisticated apps, make it useful for universities, libraries, and users. These features also require close attention to issues of mobile web design (see Design Issues).

The digital orientation of the mobile web has interesting ramifications. People appear to be ambidextrous in their use of digital and analog orientations, selecting the orientation that makes sense given their physical situation and information needs. In particular, people seem to be orienting themselves before expending energy in longer term analog processes. This raises the following questions:

• If people are ambidextrous in how they use digital and analog orientations:
  • What conditions favor using one orientation over the other?
  • When doing research, is a digital orientation used first followed by an analog orientation?
• Are we creating digital dependencies or over-reliance on prepackaged information through apps or search engine results with reduced content?

New devices such as Apple's iPad challenge the digital orientation associated with smartphones because users can easily perform activities on the iPad using either a digital or analog orientation. Further research on the tensions between digital and analog orientations is needed to understand the impact of the mobile web.

Student-Centric, Interactive Apps

Universities need to identify and provide more student-centric services on their mobile websites. Many student centric services are best achieved using interactive information. Since interactive services are more complex and costly to develop then passive services, universities can identify student-centric information that can be supplied initially using passive or flat formats, such as course catalogs. Interactive components can then be developed later.

Interactive app design provides challenges along with opportunities for universities. Student ID cards, for example, are commonly used for identification, checking out books, and paying for goods and services on and around campus. Students also frequently lose or damage their ID cards. Many ID card functions could be incorporated into students' smartphones, including the student's picture, transcripts, campus cash, etc. Savings in producing and delivering ID cards could offset development costs of the interactive application, as could charging a fee for students who download the ID card app onto their smartphones.

Academic Functions

Education is the primary function of universities, yet few of the functions observed on university mobile websites clearly addressed educational needs. The video category found on 14 university library mobile websites often contained a mix of educational videos and news/entertainment videos. One school provided a link to iTunes University on its mobile website. Universities can and should be doing more in terms of educational links and apps as part of their mobile web development.

Libraries provide some education-focused resources via the mobile web, such as databases and course reserve materials. Libraries often have tutorials or videos providing instruction on how to use databases, how to do basic research, and how to cite articles using standard citation formats. Many of these educational items could be delivered via the mobile web so that students doing research on a PC could access this information using their smartphones without interrupting their research process. Issues such as instructional design for the mobile web are avenues for further research.

Accessibility

Universities and their libraries have yet to address mobile web access for people with disabilities. Providing access will require creativity and a synergy between schools and the commercial/open-source sectors. Voice-activated menu systems are already incorporated into many smartphones to enable hands-free use, and database vendors are making the content of some articles available in audio formats. As a result, access to the visually oriented mobile web does not have to be limited to the visual. Other access issues can also be addressed through creative synergies.

Conclusion

This study provided an initial look at how universities and their libraries are moving toward the mobile web. While universities and their libraries engage in the technical aspects of developing and launching mobile websites, higher order questions highlighted by the digital-analog tension remain to be addressed:

• Is a digital literacy developing alongside mobile web development such that it can be measured, taught, and used?
• How does a digital orientation influence our thinking and our behaviors over time?

Addressing epistemological questions such as these is important to understanding mobile web development. The ecology of the mobile web, like all ecologies, is constantly changing. What makes the mobile web different and interesting is its rate of evolution. Studies like the one reported here become more valuable when further analysis is done over time, adding to our comprehension of the changes.

CLOUD: The NIST Definition

POINTS from

Cloud Computing Explained

By Rosalyn Metz

Three organizations' definitions come to the forefront when defining the cloud: Gartner, Forrester, and the National Institutes of Standards and Technology (NIST). Although both Gartner¹ and Forrester² provide definitions of cloud computing, the NIST definition³ is concise and uses industry-standard terms.⁴

NIST defines cloud computing as:

• ...a model for enabling convenient, on-demand network access
• to a shared pool of configurable computing resources (e.g., networks, servers, storage, applications, and services)
  
• that can be rapidly provisioned and released with minimal management effort or service provider interaction.
  
• This cloud model promotes availability and is composed of five essential characteristics, three service models, and four deployment models.⁵
  

Characteristic: On-Demand Self-Service

When an institution develops or deploys a new application, they first must jump through a number of hoops. For example, if an institution decides they would like to install the learning management system Moodle, they might have to order a server, wait for the vendor to ship it, install the server in the data center, provision an IP address for the server, set up the DNS for the new IP address, install the operating system, etc.

While virtualization tools have improved this workflow dramatically, the process can still be cumbersome. With cloud-based services, many of these steps can be eliminated. Interaction with the service provider is minimized, and with a few clicks of a button, an application can be up and running in a matter of minutes.

In the example below, I use the cloud-based service Heroku to deploy a basic blog application. Prior to creating the video, I installed Ruby on Rails, Heroku's Ruby Gems, and Git on my computer and developed the application. Once these few simple set-up steps were accomplished, deploying the application into Heroku's cloud took a matter of minutes.

Characteristic: Resource Pooling

With current systems and data centers, IT departments often get stuck in a silo of their own creation. Institutions rarely share computing resources, and if they do, it is cumbersome to create and manage workflows that utilize these shared resources.

With the cloud, multi-tenancy rules. Users of the cloud can provision computing resources based on their needs, and then destroy those resources, giving them back to the shared pool once their needs are met. Additionally, users can share resources amongst themselves. For example, if an institution has developed a new piece of software and would like to share it with other institutions, they can create a template for that system in the cloud and allow other institutions to use that template as they see fit.

This example demonstrates Amazon's Elastic Compute Cloud, or EC2. This service allows IT departments to choose from a shared pool of Amazon Machine Images (AMIs) and start up a server with a few clicks. AMIs offer users of Amazon EC2 a quick and easy way to set up systems and servers, with little to no intervention from channels one might normally need to go through.

Characteristic: Rapid Elasticity

Systems change constantly. To create the best experience for users, IT departments often must scale or update systems to meet user demand. Scaling or upgrading a system currently in production can be cumbersome and resource intensive for an IT department.

The cloud provides ways of rapidly scaling to meet user demand. If a system requires more computing resources, an IT department can easily scale the technology to meet those demands. For IT departments that use the cloud, it seems as if they have an endless supply of computing resources available.

In the video below, I use Suchi Software's S3Fox Organizer, a Firefox add-on, to access Amazon Web Services' Simple Storage Solution (S3). S3 allows users to upload files to Amazon's servers and access those files through Amazon web addresses or API calls. S3 plug-ins are available for the blogging software WordPress and the web-based project management application Redmine. In addition to its use within applications, S3 is often used to back up files. A number of scripts,⁶ add-ons,⁷ and plug-ins⁸ help you back up your files on any type of server to Amazon S3.

Characteristic: Broad Network Access

Traditionally, software like Microsoft Word or PowerPoint has been offered as client-based software. Users have to install software to their computers and upgrade systems to handle the programs. If you're away from your computer, you may not have access to the software, which can cause frustration.

Today, much of the software we use is available over the Internet. Many people believe that having a resource available via the Internet is the defining characteristic of the cloud, but it is just one of the five characteristics.

In the example here I demonstrate Google Docs, a web-based document creator and editor. Google Docs is a slimmed down version of Microsoft Office, which also has a web-based version known as Microsoft Office Web Apps 2010. Both products allow you to access and edit files from any computer with an Internet connection, eliminating the need for access to a particular computer to edit documents.

Characteristic: Measured Service

To monitor network, server, and application usage, IT departments employ many different monitoring tools and reporting systems. The cloud, however, allows both cloud providers and IT departments to monitor usage. Cloud providers charge IT departments based on their use of computing resources. On the other hand, IT departments can use these metering (or measured) services to scale resources up and down based on information gathered from these particular tools.

The following demonstration discusses a bill from an Amazon Web Services' account. In addition to this bill, I will also briefly discuss Amazon Web Services' CloudWatch, a monitoring tool that not only allows you to monitor your system but also, in conjunction with other services, helps you scale your AWS-based system. Information on Amazon's pricing schema for different services, including CloudWatch, can be found on the Amazon Web Services' website.

more

ΣΕΧΤΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ - ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ Ο ΜΠΛΟΓΚΕΡ?

ΠΗΓΗ:  ΤΑ ΝΕΑ 28-07-2010

Με την ραγδαία εξάπλωση του internet και την ολοένα αυξανόμενη προτίμηση ιδιαίτερα των νέων για την ενημέρωση τους από αυτό, δεν άργησε και η εκμετάλλευση του από τα γνωστά λαμόγια της δημοσιογραφίας.

Πέρα από τα επίσημα ειδησεογραφικά site που συνήθως είναι ηλεκτρονική μορφή ήδη γνωστών εφημερίδων δημιουργήθηκαν και τα πρώτα ενημερωτικά blogs.

Η αμεσότητα της ενημέρωσης που προσφέρουν ήταν το βασικό χαρακτηριστικό που τα ανέδειξε σε δημοφιλείς ιστοσελίδες.

Αυτή η μεγαλύτερη ελευθερία έκφρασης αξιοποιήθηκε και από άτομα που ζούσαν σε απολυταρχικά καθεστώτα σαν προσπάθεια διάρρηξης της λογοκρισίας που επιβαλλόταν από την κυβέρνηση.

Σε αντίθεση με τους παραπάνω ανθρώπους, η ίδια ανωνυμία εκμεταλλεύτηκε από συστημικούς δημοσιογράφους όπως ο Γκιόλιας, ο Παπαγιάννης κ. α σαν μέσο εκβιασμού και συκοφάντησης για την στήριξη συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων που τους χρηματοδοτούν. Η πράξη μας δεν έχει να κάνει με την εναντίωση μας στην ανωνυμία των blogs καθώς αντιθέτως την προτάσσουμε και την θεωρούμε απαραίτητη σαν ασπίδα προστασίας εχθρών του καθεστώτος και ως υγιή συνθήκη πραγματικά εναλλακτικών αυτοδιαχειριζόμενων μέσων ενημέρωσης. Ο Γκίολιας το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν συγκαταλεγόταν στους εχθρούς του καθεστώτος, αλλά ήταν το αφεντικό που κρυβόταν πίσω από την ανωνυμία του blog troktiko ασκώντας από αυτό την συστημική προπαγάνδα του.

Ο Γκιόλιας πρώην συνεργάτης του «μαχητικού» Μάκη Τριανταφυλλόπουλου αλλά και άξιος συνεργάτης της δημοσιογραφικής σχολής Κωστόπουλου- Αναστασιάδη (απενοχοποίηση του σύγχρονου lifestyle με κίνητρο την οικονομική επιτυχία και τον νεοελληνικό τσαμπουκά) είχε αυτό που χρειαζόταν. Απ΄ τη μία η δημοσιογραφία της «κοινωνικής ευαισθησίας», των «αποκαλύψεων» και των «καταγγελιών» κι από την άλλη ο τσαμπουκάς στο σερβίρισμα, ένα κοκτέιλ θράσους, lifestyle με άποψη, σύγχρονου νεοσυντηρητισμού, ενός κρυμμένου (ή και φανερού) φασισμού, μιας δήθεν σάτιρας, όχι απλά απέναντι στην εξουσία, αλλά κυρίως ενάντια σε αυτούς που δεν έχουν φωνή να απαντήσουν στη λάσπη που εξαπέλυε εναντίον τους.

Οι πιο πρόστυχες προσβολές και τα πιο συκοφαντικά ψέματα για το αντάρτικο πόλης, μπήκαν στην πρώτη γραμμή των δημοσιευμάτων του troktikou. Μέχρι και ο αδελφός του Περικλής, ως διευθυντής της Ρrince Οliver, απάντησε προκλητικά και ειρωνικά παραφράζοντας την συνθηματολογία της εξέγερσης του Δεκέμβρη, σε μια ενέργεια εμπρησμού που είχε ως στόχο την εταιρεία του.

Το ίδιο το αφεντικό του troktikou είχε ορίσει τον εαυτό του δικαστή και απένειμε ποινές σε συλληφθέντες μέσα από το blog του.

Μετά το διαζύγιο απ΄ τον μέντορα του Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, ο Γκόλιας αυτόνομος πλέον και με την πιο ισχυρή θέση στη δημοσιογραφική blogoσφαιρα γίνεται ειδικός σύμβουλος του Δημήτρη Κοντομηνά, που συγκαταλέγεται στην οικονομική μαφία της ελλάδας, γνωστός και από την εμπλοκή του με το σκάνδαλο της interamerican.

Επίσης το τελευταίο διάστημα δούλευε ως γενικός διευθυντής του ραδιοσταθμού Θέμα radio του ξεφτιλισμένου χοντροκοιλαρά Θέμου Αναστασιάδη.

Η απαρίθμηση των βρόμικων ιστοριών του δημοσιογραφικού σιναφιού όπως και οι εσωτερικές κόντρες μεγαλοδημοσιογράφων και εκδοτών με χαρακτηριστικό παράδειγμα την τριπλέτα Θέμου- Γκιόλια- Κοντομηνά, με το αδελφάτο Χατζηνικολάου- Τριανταφυλλόπουλου- Κουρή θα μπορούσαν να γεμίσουν πολλές σελίδες.

Ο δημοσιογραφικός κόσμος είναι ένας κουβάς γεμάτος σκατά που με την κίνηση μας απλώς τον ελαφρύναμε.

ΚΟΨΙΝΗ - Ο κάθε ανώνυμος πολίτης μπορεί να ασκεί δημοσιογραφία μέσω του Διαδικτύου.

Αποκαλύψεις και «αποκαλύψεις»

Tης Χριστινας Κοψινη

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 27-07-2010

Η ψυχρή δολοφονία του Σ. Γκιόλια δεν προκάλεσε μόνο ερωτήματα για τους πραγματικούς δράστες, τα κίνητρα και την επιλογή του θύματος. Αιφνιδίως άνοιξε και τη συζήτηση για τις δύο τάσεις στο εσωτερικό μιας δημοσιογραφίας, που θέλει να λέγεται αποκαλυπτική. Διότι υπάρχει η αποκαλυπτική δημοσιογραφία, αλλά υπάρχει και η εμπορεύσιμη.

• Η πρώτη είναι ερευνητική και τεκμηριωμένη. Τα βάζει με την εξουσία ενισχύοντας τη γενική καχυποψία της κοινής γνώμης με πληροφόρηση, στοιχεία και επιχειρήματα.
  
• Η δεύτερη υποτίθεται ότι κάνει αποκαλυπτική δημοσιογραφία, ενισχύοντας τη γενική καχυποψία με εικόνες από την κλειδαρότρυπα.Ποινικοποιεί την προσωπική και οικονομική ζωή.
  

Η πρώτη είναι μια αποκαλυπτική δημοσιογραφία που ασκεί κοινωνική υπηρεσία. Βασανίζει τα στοιχεία της για να φτάσει στην αλήθεια και παραμένει ακόμη οραματική. Η άλλη είναι κατ’ όνομα αποκαλυπτική, χωρίς κοινωνική χρησιμότητα. Η αλήθεια αυτής της δεύτερης «αποκαλυπτικής» δημοσιογραφίας θυσιάζεται εύκολα για μια κερδοφόρα συναλλαγή. Oλη η ιστορία του κίτρινου Tύπου είναι η ιστορία κατασκευής μιας «αποκάλυψης». Ακόμη και το ξεχασμένο DVD του Ζαχόπουλου δικαιολογήθηκε από τους κομιστές στο όνομα της... αποκάλυψης. Μια αποκάλυψη που μπορεί ανά πάσα στιγμή να διαπομπεύσει κάθε δημόσιο πρόσωπο, αφού εξ ορισμού το θεωρεί βρώμικο...

Αυτό το είδος της δεύτερης, της κίτρινης δημοσιογραφίας, ψάχνει τα στοιχεία της στα σκουπίδια. Λειτουργεί διασπείροντας φήμες και αξιοποιεί στο έπακρον τα αντανακλαστικά του λαϊκισμού. Και όποιος μείνει για καιρό στο κάδρο της χάνεται σε γκρίζες ζώνες. Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι δημοσιογράφοι που άλλοτε από αφέλεια, άλλοτε από προσωπική μανία ή με τη δίψα διαρκούς αυτοεπιβεβαίωσης, ίσως κι από ένα σύνδρομο Σέρλοκ Χολμς, βρέθηκαν παγιδευμένοι σε ιστούς. Κάποιοι διασώθηκαν. Oσοι παραμυθιάστηκαν ότι για πολύ καιρό θα κατορθώνουν να απομυζούν τις εξουσίες με αυτόν τον μη δημοσιογραφικό τρόπο εγκλωβίστηκαν.

Aλλά όλα αυτά, εν τέλει, είναι τόσο παλιά, όσο και η δημοσιογραφία. Η μόνη διαφορά σήμερα βρίσκεται στην ποσότητα και στην ταχύτητα. Πολλοί δημοσιογράφοι, πολλά σκάνδαλα που δημιουργούν τη βάση εκβιασμών, πολλές ευκαιρίες ανέξοδης και άμεσης δημοσιότητας μέσω του Διαδικτύου, αλλά και πολύ περισσότερα δίκτυα παρα-μηχανισμών και παρα-υπηρεσιών, που δύσκολα μπορείς πια να ξεδιαλύνεις πού αρχίζει και πού τελειώνει ο ρόλος τους.

Oρια στον Τύπο δεν γίνεται να τεθούν. Ο κάθε ανώνυμος πολίτης μπορεί να ασκεί δημοσιογραφία μέσω του Διαδικτύου. Συχνά πολύ καλύτερα από τους επαγγελματίες.

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να δυναμώσουμε την άλλη, την αποκαλυπτική δημοσιογραφία. Oσο πιο αληθινή είναι αυτή, τόσο πιο εμφανές γίνεται το ψέμα της άλλης.

RADIO - Students are often reluctant to experiment, to try out new ideas, to take risks and have fun.

We are constantly looking for ways to energise and invigorate the medium and those involved in it.
 Students are often reluctant to experiment, to try out new ideas, to take risks and have fun.

Programme Making for Radio, Jim Beaman (2006) London: Routledge 129 pp., ISBN 0-415-36572-4 (pbk), £14.99
 Reviewed by Matthew Linfoot, University of Westminster
 
 
A book about the professional techniques and production practices of programme making in all its formats 
but its omissions raise some interesting issues for anyone who is currently engaged in teaching radio production skills
to those who will work in the industry. 

Overall, Beaman’s stance is informed by a very traditional training background,
yet most radio production courses are beginning to meet the demands of the multi-platform audio era.

We are already witnessing the evolution of bi- and tri-media-skilled roles in the radio newsroom and elsewhere.

New technologies and methods of listening present exciting opportunities for untapped audiences, and
the entrant into the industry needs to think about the changes this brings.

Ultimately, this will result in a break with many of the traditional formats Beaman discusses. 

As far as working practices go now,

• producers and broadcast assistants are often expected to re-version audio for other platforms and
• write copy for the web.

Journalists at Radio One are multitasking too,

• everything from taking photographs to
  
• recording short pieces on DV cameras.

The emergence of podcast production has also provided a significant area of employment for graduates with radio production skills.

Although there may not be room in this text to enumerate all the necessary skills,
any aspirant worker in the sector needs to know about the convergence issues and be prepared to exploit them.

But I think it goes further still. We are constantly looking for ways to energise and invigorate the medium and those involved in it. 


Students are often reluctant to experiment, to try out new ideas, to take risks and have fun.

At the Student Radio Awards 2007, Capital Radio’s Lucio gave this advise to students: “Ask forgiveness, not permission”.

Of course, we need to teach good practice and professionalism,
we need to know about the law,
editorial guidelines and regulation,

but we also have to ask what will inspire the next generation of radio professionals to innovate and entertain.

In an increasingly competitive marketplace, there is the constant danger of homogeneity and shifting to the middle ground (even in some parts of the BBC).

Beaman’s own experience and many years of radio listening are chronicled in the introduction, yet somehow the passion has become diluted by the lexicon of production.

I think it’s time for more celebration of the diversity of opportunity (including community radio, which barely gets a mention here), the excitement of the medium and the potential for finding one’s own voice on the airwaves.

Τι είναι όμως αυτό που μας ενδιαφέρει, αν πήρε την απόφαση ή αν την πήρε με βαριά καρδιά;

Κατόπιν, όταν έφυγε από την πολιτική, μαθεύτηκε ότι ήταν υπέρ αυτού του ιδιότυπου συσσιτίου, όμως ήταν υποχρεωμένη να αποδεχτεί τις εισηγήσεις των συμβούλων της για να σώσει την οικονομία.
Τι είναι όμως αυτό που μας ενδιαφέρει, αν πήρε την απόφαση ή αν την πήρε με βαριά καρδιά;

Η σκοτεινή πλευρά της Μάργκαρετ - TO BHMA

ΛΩΡΗ ΚΕΖΑ

 
H Μάργκαρετ Θάτσερ δεν είναι στα καλύτερά της. Δεν είναι καλά από καιρό. Οι γιατροί μάλιστα έχουν συστήσει εδώ και πολλά χρόνια να μην τοποθετείται δημοσίως.

Εδώ και μία δεκαετία έχει αρχίσει να χάνει τη μνήμη της. Οπως έγραψε η κόρη της Κάρολ Θάτσερ, το 2000 άρχισε να μπερδεύει τον πόλεμο στα νησιά Φόκλαντ με τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία. Μια τέτοια σκηνή, πλήρους άνοιας, ενέταξε ο σεναριογράφος της βιογραφικής ταινίας που σχεδιάζεται να γυριστεί από τη σκηνοθέτιδα Φιλίντα Λόιντ, γνωστή τοις πάσι από το Μamma Μia! Η ταινία έχει όλες τις προϋποθέσεις να κάνει πάταγο. Καλό θέμα, πιασάρικη σκηνοθεσία και την ηθοποιό με τις περισσότερες υποψηφιότητες (16) για Οσκαρ. Η Μέριλ Στριπ αποδέχτηκε με ενθουσιασμό να ενσαρκώσει τη «Σιδηρά κυρία».

Πρόθεση των συντελεστών της ταινίας είναι να παρουσιαστεί από πολλές πλευρές η προσωπικότητά της, που παραμένει η μοναδική γυναίκα πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, με θητεία από το 1979 ως το 1990. Η Μέριλ Στριπ δεν έχει κανένα πρόβλημα να τσαλακώσει την εικόνα της για να παίξει τη στρίγκλα που μεγαλώνοντας χάνει τη φυσική της δύναμη και τον έλεγχο ακόμη του εαυτού της. Τα παιδιά της Θάτσερ όμως έχουν πρόβλημα και προβάλλουν αντιρρήσεις για τα γυρίσματα. Δεν θέλουν να δουν σκηνές με τη γηραιά βαρόνη Μάγκι να μη συνειδητοποιεί ούτε τον θάνατο του συζύγου της. Δεν θέλουν μια τέτοια παρουσίαση της μητέρας τους, να φαίνεται αδύναμη. Μήπως όμως θα έπρεπε να ανησυχούν περισσότερο από την παρουσίαση των δυναμικών χρόνων, από τη σύνοψη των πεπραγμένων της;

Κανείς δεν μέμφεται έναν άνθρωπο που έπαθε Αλτσχάιμερ στα γεράματά του. Αν κάποιος γελούσε θα ήταν υπάνθρωπος.

Ούτε έχει καμία σημασία αν η πρωθυπουργός είχε μνημειωδώς κακούς τρόπους. Ειρωνευόταν και προσέβαλλε το επιτελείο της δημοσίως και παρενέβαινε στα πάντα. Παρά το γεγονός ότι είχε σπουδάσει χημεία και νομικά, ήθελε να έχει την τελευταία λέξη και στα οικονομικά. Αρπαζε το νομοσχέδιο από τα χέρια του υπουργού της και άρχιζε τις διορθώσεις, κάνοντας μεγαλοφώνως υποτιμητικά σχόλια. Ακόμη όμως και αυτά τα στοιχεία της προσωπικότητάς της θα απορροφηθούν από την Ιστορία. Αυτά που θα μείνουν από την άσκηση της εξουσίας της δεν αποκρύπτονται. Δεν μπορούν να την προστατεύσουν ούτε τα παιδιά της ούτε οι οπαδοί της ελεύθερης οικονομίας. Η Μάργκαρετ Θάτσερ είναι ιστορικά αντιπαθής γιατί πολέμησε με μένος το κοινωνικό κράτος. Από την ώρα που ανέλαβε, άρχισε να καταργεί ένα ένα τα προνόμια, τα επιδόματα, τις προβλέψεις για τις ασθενείς ομάδες.

H πρώτη απόφαση για εξοικονόμηση χρήματος αφορούσε τη δωρεάν καθημερινή παροχή γάλακτος στα παιδιά του δημοτικού σχολείου. Για τη Βρετανία των εργατουπόλεων, το μέτρο αυτό μπορούσε να εγγυηθεί την υγιή ανάπτυξη όλων των ανηλίκων. Το κατήργησε. Κατόπιν, όταν έφυγε από την πολιτική, μαθεύτηκε ότι ήταν υπέρ αυτού του ιδιότυπου συσσιτίου, όμως ήταν υποχρεωμένη να αποδεχτεί τις εισηγήσεις των συμβούλων της για να σώσει την οικονομία. Τι είναι όμως αυτό που μας ενδιαφέρει, αν πήρε την απόφαση ή αν την πήρε με βαριά καρδιά;

Μας ενδιαφέρει αν λυπήθηκε που έστειλε στην ανεργία 3 εκατομμύρια εργαζομένους; Οχι.

Αυτό όμως που μας αφορά είναι ότι έκανε την κακή αρχή μέσα στην Ευρώπη (μια Ευρώπη που είχε αρνηθεί). Ιδιωτικοποιήσεις, περιστολή δημοσίων δαπανών, χαϊδολόγημα του οικονομικού φιλελευθερισμού. Η Μάργκαρετ Θάτσερ ήταν μπροστάρης μιας νοοτροπίας η οποία αντιγράφεται ως σήμερα. Οσα διεκδίκησε ο συνδικαλισμός, όσα πέτυχαν οι προοδευτικές δυνάμεις τον 20ό αιώνα, καταπατούνται από τον θατσερισμό.

Τα παιδιά της Μάργκαρετ Θάτσερ έρχονται τώρα να την υπερασπιστούν για το Αλτσχάιμερ. Αυτό τους πείραξε. Ο Μαρκ Θάτσερ φαίνεται να έχει ξεχάσει τα εκατομμύρια στερλίνες που πήρε από το Ομάν για να κλείσει εμπορικές συμφωνίες, όσο διοικούσε η μητέρα του. Εχει ξεχάσει το εμπόριο όπλων, τη συμμετοχή στην απόπειρα πραξικοπήματος στη Γουινέα του Ισημερινού, τις οικονομικές απάτες.

Αν όλα αυτά είναι μέσα στην ταινία, η Μέριλ Στριπ θα παίξει τον ρόλο της ζωής της.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=345105&dt=24/07/2010#ixzz0udZMQA5l

Ψυχραιμία

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ          Hμερομηνία δημοσίευσης: 24-07-10

Ψυχραιμία Σε μια εποχή απίστευτης οικονομικής στενότητας είναι λογικό τα μέσα ενημέρωσης που έχουν προβλήματα χρηματοδότησης να πιέζουν ποικιλοτρόπως για να την εξασφαλίσουν. Χρειάζεται, όμως, προσοχή γιατί πολλές φορές το κάνουν άκομψα. Σε μια εποχή που η κοινή γνώμη είναι εξαιρετικά δύσπιστη και θυμωμένη, διατρέχουν ένα σημαντικό κίνδυνο να βρουν κάποια χρήματα αλλά να χάσουν την αξιοπιστία τους. Και ως γνωστόν η αξιοπιστία δύσκολα αποκτάται, αλλά πολύ εύκολα εξανεμίζεται...

ΚΑΡΕΛΙΑΣ: «νέα» δημοσιογραφία, κουβαλώντας πολλές παθογένειες, αλλά και φέρνοντας ορισμένα νέα στοιχεία.

κουβαλώντας πολλές παθογένειες, αλλά και φέρνοντας ορισμένα νέα στοιχεία.

«Νέα» τρομοκρατία, «νέα» δημοσιογραφία, παλιές (μη) απαντήσεις

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΕΛΙΑ

Πάντα, ύστερα από ένα δολοφονικό χτύπημα με τέτοια χαρακτηριστικά, παθαίνουμε(;) «σοκ».

Μας φαίνεται «ανεξήγητο», «ύποπτο», «περίεργο». Αλλά την επομένη αυτό αλλάζει, καθώς ανακαλύπτουμε ότι το χτύπημα περίπου είχε «προαναγγελθεί» από μια προκήρυξη. Μόνο που τότε κανείς δεν είχε καταλάβει ή δεν ήταν δυνατόν να διανοηθεί ότι το επόμενο θύμα θα ήταν ο Γκιόλιας.

Δεν ήταν αυτό που λέμε «αστέρας» της δημοσιογραφίας, αν και είχε περάσει από την τηλεόραση. Δεν χαρακτηριζόταν από έντονη πολιτικοποίηση. Δεν είχε προκαλέσει με τη δημόσια συμπεριφορά του. Δεν συγκέντρωνε, λοιπόν, τα χαρακτηριστικά εκείνα που θα μπορούσαν να ερεθίσουν μια τρομοκρατική οργάνωση, για να τον βάλει στο στόχαστρό της και να φτάσουμε στη μοιραία κατάληξη.

Με αυτή τη «λογική» ανάλυση, πράγματι το δολοφονικό αυτό χτύπημα μοιάζει ανεξήγητο. Ομως, αν ανατρέξουμε στο παρελθόν, θα βρούμε αρκετά ανεξήγητα (έτσι φάνταζαν τότε) χτυπήματα «κλασικών» οργανώσεων τρομοκρατίας. Οι οποίες, βέβαια, είχαν πάντοτε ένα σκεπτικό με κάποιου είδους συνοχή, όταν δικαιολογούσαν τις δολοφονικές επιθέσεις τους. Ομως και τότε δεν έλειπαν οι χαρακτηρισμοί και οι διαπιστώσεις ότι έχουμε να κάνουμε με «παράλογη βία» και με «ανεγκέφαλους κουμπουροφόρους».

Δεν είναι, λοιπόν, πρωτόγνωρο το φαινόμενο. Μπορεί να αλλάζουν οι μέθοδοι (όμως αυτές πάντα δεν εξελίσσονται;), μπορεί στα σημερινά χτυπήματα να διαπιστώνεται «πρωτοφανές μίσος», μπορεί οι απόπειρες δικαιολόγησης να φαίνονται παιδαριώδεις (δεν γνωρίζουμε τι θα επικαλεστούν για το σημερινό θύμα τους). Ομως, τέτοιες διαπιστώσεις είχαν γίνει και παλιότερα, όταν το τρομοκρατικό φαινόμενο θεωρούνταν περισσότερο «ορθόδοξο» και ήταν περισσότερο «κατανοητό». Ούτε είναι περίεργο το γεγονός ότι στόχος γίνονται τώρα μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφοι (με την ευρύτατη έννοια του όρου). Πάντα ήταν στο στόχαστρο. Και δολοφονίες είχαμε και απειλές έχουν διατυπωθεί σε πολλές προκηρύξεις.

Ποια είναι η διαφορά; Οτι, για πρώτη φορά, δολοφονείται ένας δημοσιογράφος που δεν έχει μεγάλη αναγνωρισιμότητα, δεν δραστηριοποιείται, τουλάχιστον έντονα, στα κλασικά μέσα ενημέρωσης (αν και μετέχει σε κάποια), αλλά αντλεί δύναμη από το Διαδίκτυο, μέσα από το πιο γνωστό μπλογκ του. Αν και δεν το είχε παραδεχθεί ποτέ ο ίδιος ανοιχτά, εντούτοις το γνώριζε όλη η πιάτσα. Σ' αυτό και σε ορισμένα άλλα ανθεί η «νέου τύπου» δημοσιογραφία, κουβαλώντας πολλές παθογένειες, αλλά και φέρνοντας ορισμένα νέα στοιχεία.

Κι εδώ αρχίζει η μεγάλη συζήτηση, η οποία έχει στο επίκεντρό της την ανωνυμία που βασιλεύει στα μπλογκ. Κλασικό το ερώτημα, αν μπορεί κάποιος μέσα από μια «σελίδα του χάους» (που δεν έχει υπεύθυνο με ονοματεπώνυμο) να γράφει ό,τι θέλει με δηλητηριώδη υπονοούμενα, συχνά συκοφαντικά, να απειλεί κ.λπ. Κλασική και η αρνητική απάντηση από την πλευρά της κλασικής ή παλιάς («κατεστημένης», για την άλλη πλευρά) δημοσιογραφίας. Διαφορετική η προσέγγιση της «νέας» δημοσιογραφίας, που βολεύεται στην ανωνυμία. Ομως, πέρα από τους ιδιοτελείς αυτής της «σχολής», υπάρχουν και οι λοιποί, χιλιάδες ανώνυμοι μπλόγκερ, οι οποίοι θεωρούν ζωογόνα αυτή την ανωνυμία, επειδή επιτρέπει να είσαι πιο ελεύθερος, πιο άμεσος, πιο δηκτικός.

Και ποια είναι η λύση; Η Πολιτεία δεν την έχει βρει. Οι εισαγγελείς, που επιχείρησαν να βάλουν φραγμούς, απέτυχαν. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι λύση είναι η «αυτορρύθμιση», επισημαίνοντας ότι ένα, σχετικά νέο, μέσο επικοινωνίας, όπως το Διαδίκτυο, χρειάζεται χρόνο για να βρει τον δρόμο του. Και μέχρι να τον βρει, τι γίνεται; Μπορεί η ανώνυμη κιτρινίλα να δρα ανενόχλητη; Κι έτσι φτάνουμε στη σύγκρουση, που λέγαμε παραπάνω, της «παλιάς» με τη «νέα» δημοσιογραφία κι άντε να βρεις άκρη.

Αυτό που γίνεται τις τελευταίες μέρες, μετά τη δολοφονία του Γκιόλια, στον χώρο του Διαδικτύου δεν περιγράφεται. Χιλιάδες άνθρωποι ανταλλάσσουν απόψεις και συγκρούονται ακριβώς γι' αυτά τα θέματα. Η μία πλευρά επισημαίνει τις άρρωστες πλευρές αυτής της δημοσιογραφίας, με βασική αιχμή την ανωνυμία. Η άλλη υπερασπίζεται τα θετικά της και ορισμένες φορές φτάνει στην «αγιοποίηση» του μακαρίτη. Ο τραγικός θάνατός του μπορεί να τη δικαιολογεί ώς ένα βαθμό.

Το καλό που μπορεί να προκύψει στο τέλος της συζήτησης, αν υπάρξει ποτέ τέλος, θα ήταν μια πιο γόνιμη σύνθεση των απόψεων. Αυτή η επιδίωξη, φυσικά, αφορά όσους έχουν βασικό στόχο την καλύτερη, πιο υπεύθυνη, ενημέρωση του πολίτη-χρήστη του Διαδικτύου. Οσοι το χρησιμοποιούν για ιδιοτελείς σκοπούς, φυσικά δεν ενδιαφέρονται για την ουσία αυτού του διαλόγου. Αυτά, από έναν εκπρόσωπο της «παλιάς» δημοσιογραφίας, που πιστεύει ότι κάνει φιλότιμη προσπάθεια να κατανοήσει τη «νέα», που θεωρεί αδιανόητη την ανωνυμία στον δημόσιο λόγο, αλλά μπορεί να την κατανοήσει εφ' όσον τεκμηριώνει όσα λέει και δεν επιδιώκει τη σπίλωση και την εξόντωση.

Μέχρις εδώ κάναμε μια απόπειρα σύνδεσης του τραγικού χαμού ενός ανθρώπου με τη διαμάχη για τα συμβαίνοντα στον αχανή χώρο του Διαδικτύου. Σύνδεση που φαίνεται αδιανόητη και μακάρι να αποδειχθεί ότι είναι και ανύπαρκτη. Αν, όμως, ποτέ αποδειχθεί ότι μια «βεντέτα», που είχε καλλιεργηθεί μέσω Διαδικτύου, είχε αυτή την τραγική κατάληξη, τότε το πράγμα έχει ξεφύγει. Εχει μπει σε άλλα χωράφια, επικίνδυνα.

Ολες αυτές οι διαπιστώσεις γίνονται με βάση όσα στοιχεία είναι μέχρι τώρα γνωστά και με μια λογική επεξεργασία τους. Αν και σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να μη χωράει η λογική. Γι' αυτό και όσα εκτέθηκαν είναι σκέψεις και όχι ασφαλή συμπεράσματα. Πώς να εξαχθούν τέτοια, όταν λείπουν αρκετά κομμάτια του παζλ;

Radio Leaks : Presenting and Contesting Leaks in Radio News Broadcasts

SELECT POINTS  from

Radio Leaks : Presenting and Contesting Leaks in Radio News Broadcasts

Adam Jaworski, Richard Fitzgerald and Deborah Morris

Journalism 2004 5: 183

This paper analyzes the discursive construction and contestation of ‘leaked’ stories in news broadcast programmes.

Drawing on a sample of BBC Radio 4 news programmes recorded between May and June 2000, we analyze four items of news presented as leaks about upcoming events.

In these extracts, the frame of authenticity for the leaks is introduced through a number of predicated features:

• secrecy – that the document was hitherto not publicly available;

• authorship – that the document is attributable to a credible source;

• ownership – that the document is now in the possession of someone (who may

or may not be the same as its author); and

• future orientation – that the document has temporal relevance for the present

and future.

Secrecy

In the first two extracts, the secrecy or public unavailability of the documents at the moment of broadcast is implied rather than highlighted overtly

Authorship/ownership

In each of the leaks discussed here, there is special prominence given to the authorship and ownership of the document and leaked story, respectively.

Other things being equal, any document written by or on the authority of a prominent public figure or organization will be more newsworthy than an

anonymous one,

Future orientation

Not unlike other news stories (see earlier), the four leaks discussed in this paper display a future relevance of the information contained in the documents.

Negotiating and contesting leaks

CASE 1

What becomes noticeable during the course of the interview is the use of temporal organization and shifts in the discourse of prediction made so far. In the run up to the interview, the programme has been emphasizing the relevance of the leaked document for the current and future state of affairs (seeExtract 5).

However, during the ‘main’ interview, Geoff Hoon attempts to play down the immediacy of the information. Although accepting that it is a leak and the information accurate, he attempts to shift the relevance to the past by claiming that ‘this document seems to me to be an out of date assessment of those risks’.

With a shift in temporality, from the presenter’s orientation upon present and future to the Defence Secretary’s orientation upon past and present, and with focus, from specifics to generality, the Defence Secretary is able to refer to a ‘public response’ to the issues contained within the document as already in the public domain.

CASE 2

Furthermore, during the course of the three-hour programme, the presenters begin to add more ‘hedging’ to their reporting of the Conservatives’ claim that the document is leaked. This hedging distances the news programme’s acceptance of the Conservative Party claim and makes it possible for the former to distance itself from the story being authenticated as a leak.

Thus, notwithstanding the claims made by the Conservative Party about the secrecy or confidentiality of the Tax Harmonization document, which reinforces the newsworthiness of the news item, the presenters can be seen to distance their reporting and, hence, the ‘programme’ from the document by attributing the leak to the Conservatives and emphasizing their failure to succeed. 

Note the use of active voice hedging and other word choice expressing tentativeness, for example, ‘the Conservatives have claimed’ 1); ‘what they’re trying [and] what they describe’ (Extract 9, line1); ‘a confidential document (.) apparently from the’ (Extract 10, lines 1–2)

In examining how the rise and fall of this news item is presented over the course of the day, it is clear that a pivotal issue at the outset is the status of the document as leaked as well as the accuracy of the information..

GGA

Blogged with the Flock Browser

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ενδιαφερόμενοι μάλιστα οι οποίοι έχουν πολλαπλές ιδιότητες.

“Υπήρξαν εταιρείες ή ενδιαφερόμενοι, ενδιαφερόμενοι μάλιστα οι οποίοι έχουν πολλαπλές ιδιότητες. Δηλαδή μπορεί κάποιος να είναι δημοσιογράφος, εκδότης, επιχειρηματίας οργάνωσης εκθέσεων, σύμβουλος επιχειρήσεων, προωθητής προϊόντων. Και πήγαν και ζήτησαν εγγράφως ποσοστά από 40% έως 45% και η Έκθεση τους αντιπρότεινε ποσοστά από 3% έως 7%, τα οποία είναι και τα ποσοστά που ισχύουν -3% με 8% είναι τα ποσοστά που ισχύουν για τους ιδιώτες”.

 

Υπάρχει blog που έγραψε ότι «επέλεξα εγώ τη ΔΕΘ και τη συγκεκριμένη ηγεσία, τον κ. Μπακατσέλο, τον κ. Ποζρικίδη και τους άλλους κυρίους, για να κάνουν εξ ονόματός μου επαφές με εμπόρους οπλικών συστημάτων, τους οποίους δεν μπορώ να δω εγώ διότι έχω επιβάλλει τον Κώδικα Δεοντολογίας».

Λοιπόν, επειδή πλήττεται το κύρος της Διεθνούς Έκθεσης και της HELEXPO κι επειδή κάποιοι προσπαθούν να ανακόψουν την επιτυχή πορεία της DEFENSΥS γιατί έχασαν ένα αντικείμενο δουλειάς το οποίο είχε διαμορφωθεί στις πλάτες και στην ανοχή του Υπουργείου Άμυνας επί είκοσι χρόνια, πρέπει να ανακοπεί αυτό και βεβαίως θα αναζητηθούν και νομικές ευθύνες από αυτούς που διακινούν και πρακτορεύουν πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα επιχειρηματικά στο χώρο των εκθέσεων.

 Κι επειδή ήμουν επιεικής σε μία πρώτη μεγάλη ανάρτηση του zougla.gr στις 10 Ιουνίου, επειδή την ξαναδιάβασα μετά το δημοσίευμα του Veto της Κυριακής, αποφάσισα δύο πράγματα:

Πρώτον, να κάνω και προσωπικά αγωγή κατά του zougla.gr για τις χυδαιότητες.

Δεύτερον να ζητήσω από τον Πρωθυπουργό να εγγραφεί το θέμα στην ημερήσια διάταξη του Υπουργικού Συμβουλίου. Ποιο θέμα όμως;

Το θέμα της θεσμικής αντιμετώπισης του λαθρεμπορίου επιρροής και της άσκησης πολιτικών εκβιασμών, εις βλάβη των συμφερόντων του δημοσίου στο όνομα ιδιωτικών συμφερόντων. Αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα το οποίο θα αντιμετωπισθεί νομοθετικά.

Blogged with the Flock Browser

ΤΡΙΑΝΤΗΣ: Μπλογκ εποχή του θριάμβου τους έναντι της «παλιάς δημοσιογραφίας»

Σχεδόν όλοι μυκτήριζαν -και δικαίως- τις κρημνιστικές αδιασταύρωτες πληροφορίες, την ανέρειστη αποδομητική επιθετικότητα, την καταγγελτική ελαφρότητα και τον κιτρινισμό

Ενα σεντόνι υποκριτικής αγιοποίησης κάλυψε τη σορό του Σωκράτη Γκιόλια. 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ  21-07-2010

Γιάννης Τριάντης

 

Το απέθεσαν τελετουργικά, πλείστοι όσοι εκπρόσωποι της κλασικής δημοσιογραφίας. Η αγιοποίηση αυτή δεν ήταν η αναπόφευκτη απόληξη ενός χοϊκού «δεδικαίωται», δηλαδή η διαγραφή έργων και ημερών μπροστά στο ανέκκλητο «χους ην» και στη συνείδηση της κοινής μοίρας. Οι post mortem υμνωδίες αποκαλύπτουν αβυσσαλέα υποκρισία και έκδηλη αμηχανία. 

Η δημοσιογραφία του Σωκράτη Γκιόλια -από παλιά, μέχρι τώρα με το περιώνυμο μπλογκ- συγκέντρωνε τα πυρά της κλασικής δημοσιογραφίας, όταν εκείνη έκρινε ότι άξιζε να ασχοληθεί. Με μια διαφορά: από τότε που το «Τρωκτικό» εγκαταστάθηκε στο κέντρο της μηντιακής ζωής, αποτέλεσε για τους δημοσιογράφους προσφιλές κέντρο διερχομένων. 

Ηταν πια η εποχή των μπλογκ και του θριάμβου τους έναντι της «παλιάς δημοσιογραφίας», ειδικά της έντυπης. 

Σχεδόν όλοι μυκτήριζαν -και δικαίως- τις κρημνιστικές αδιασταύρωτες πληροφορίες, την ανέρειστη αποδομητική επιθετικότητα, την καταγγελτική ελαφρότητα και τον κιτρινισμό, αλλά το διάβαζαν και στέκονταν αμήχανοι μπροστά στα φρέσκα στοιχεία και τις θετικές πλευρές της «νέας δημοσιογραφίας»: την άμεση ενημέρωση, τον δηκτικό σχολιασμό και τη δημιουργική ανακίνηση σημαντικών θεμάτων που ήσαν ταμπού για τα κλασικά μήντια. 

Ευεξήγητη η αμηχανία της φθίνουσας «παλιάς σχολής»: τα παθογενή των μπλογκ είναι εν πολλοίς και δικά της. Μόνο που εκείνη τα αποσιωπά ή τα κρύβει επιμελώς κάτω από το χαλί. 

Τα δε θετικά τα βλέπει ζηλότυπα, διότι αδυνατεί να τα ανταγωνιστεί, αξιοποιώντας τουλάχιστον ένα κλασικό όπλο της: την υπευθυνότητα της επωνυμίας και το τίμημα που αυτή συνεπάγεται 

ΚΕΖΑ: Ο συγκεκριμένος γνωστός εκβιαστής του Διαδικτύου

Κατακάθια της ενημέρωσης

ΛΩΡΗ ΚΕΖΑ | Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Πριν από κάνα μήνα μια πολιτική διασημότητα θορυβήθηκε από αναρτήσεις στο Διαδίκτυο. Μια ανυπόστατη πληροφορία έκανε τον γύρο της μπλογκόσφαιρας, κοπιαρισμένη μερικές εκατοντάδες φορές, συνοδευμένη από ανεδαφικά σχόλια. Η πολιτική διασημότητα άρχισε να ρωτά από εδώ κι από εκεί, για να μάθει ποιο κουμάσι έκανε τη ζημιά.

Κατέληξε λοιπόν σε συγκεκριμένο πρόσωπο, με ταλέντο στα φαντασιοκοπήματα και στις άνανδρες επιθέσεις. Ανάμεσα στα άλλα η πολιτική διασημότητα πληροφορήθηκε ότι ο χολερικός μπλόγκερ είναι γνωστός εκβιαστής, που θα γίνει μελίρρυτος με λίγα χιλιαρικάκια. Δεν ξέρουμε τι μεσολάβησε, δεν υπονοούμε τίποτε αλλά αξίζει να επισημάνουμε τη σύμπτωση. Το μπλογκ όχι μόνο εξαφάνισε τις συκοφαντίες αλλά πολύ πρόσφατα ανέβασε ένα κείμενο κολακευτικό για την πολιτική διασημότητα. Δεν μπήκε στον κόπο να το γράψει, απλώς έκλεψε δημοσίευμα εφημερίδας. Αλλωστε αυτή είναι η πάγια τακτική των συκοφαντικών μπλογκ: μπαζώνουν τις σελίδες τους με κλεμμένα άρθρα από παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης και ενδιάμεσα βάζουν τα δικά τους ειδησάρια ως αποκαλύψεις.

Ο συγκεκριμένος γνωστός εκβιαστής του Διαδικτύου δεν έχει καμία σχέση με τους ανώνυμους αρθρογράφους που κρίνουν τις πολιτικές εξελίξεις, που ανταλλάσσουν απόψεις και συγκρούονται ιδεολογικά. Δεν έχει να κάνει ούτε με τους πρωτοπρόσωπους αφηγητές που βάζουν τη δική τους τσαχπινιά για να μιλήσουν για την πολιτική ή την καθημερινότητα. Ο συγκεκριμένος μπλόγκερ είναι ένα κατακάθι της ενημέρωσης και οι ομόλογοί του βρίσκονται σε ρυπαρά έντυπα και βρωμοκάναλα. Ευτυχώς τέτοιοι εκβιαστές είναι ελάχιστοι. Δυστυχώς τέτοιοι εκβιαστές δίνουν προς το παρόν τον τόνο στον ελληνικό κυβερνοχώρο και σχεδόν μονοπωλούν την ιδιότητα του «μπλόγκερ». Παρά το γεγονός ότι η παρουσία τους μολύνει το Διαδίκτυο είναι εξαιρετικά δύσκολο να συμμαζευτούν. Προσώρας δεν υπάρχει μπλογκονόμος ούτε είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης να φιμώσει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών εξαιτίας ολιγάριθμων επιτηδείων που μέσα από τα ανώνυμα ιστολόγιά τους πλουτίζουν και ασκούν χαζοεξουσία.

Στο υπουργείο Δικαιοσύνης, που είναι και το καθ΄ ύλην αρμόδιο για τον καθορισμό ενός νομικού πλαισίου στη χρήση του Ιnternet, η συζήτηση γίνεται χαλαρά. Ο κ. Χάρης Καστανίδης θα διοργανώσει εν ευθέτω χρόνω συζητήσεις, με τη συμμετοχή ενδιαφερομένων από όλες τις πλευρές: μαζί με τους δικαστικούς θα κληθούν και οι μπλόγκερ για να διαμορφώσουν από κοινού μια πρόταση. Επιδιώκεται μια σύμπτωση αρχών: να μην περιοριστεί η δυνατότητα έκφρασης, δηλαδή να μπορεί να γράφει κανείς το κοντό του και το μακρύ του για οτιδήποτε αλλά ταυτόχρονα να υπάρχει στοιχειώδης προστασία του θιγoμένου. Αν κάτι είναι ψευδές και συκοφαντικό, να μπορεί να βρει μια άκρη, να ζητήσει έστω το σβήσιμο της ανάρτησης.

Ενώ λοιπόν στο υπουργείο Δικαιοσύνης υπάρχει η πεποίθηση ότι οι λύσεις δεν εκβιάζονται, στην μπλογκόσφαιρα κάποιοι εξακολουθούν να κάνουν επανάσταση δημοσιεύοντας φωτογραφίες από το Κολωνάκι («Αποκλειστικό: να ΄τος ο βουλευτής που περπατά στο δρόμο με τα δυο του πόδια»), κάποιοι έχουν στήσει μπίζνες με επιμίσθια και συνεργασίες, κάποιοι προσπαθούν να υποκαταστήσουν τα μέσα ενημέρωσης τσιμπολογώντας από ρεπορτάζ αλλονών. Τα κατακάθια της ενημέρωσης αποτελούν θορυβώδη μειονότητα, που αναστατώνει το Διαδίκτυο, είναι όμως τιμωρημένη στα άλλα μέσα όπου εργάζεται. Οι ρυπαρές εφημερίδες και τα βρωμοκάναλα βρίσκονται στο περιθώριο της αγοράς. Τοποθετήθηκαν εκεί από τους ίδιους τους αναγνώστες και τους θεατές. Το πιο πιθανό είναι να γίνει το ίδιο και με τους χρήστες του Ιnternet. Τα συκοφαντικά μπλογκ γίνονται από μόνα τους βαρετά λόγω της αναξιοπιστίας, της σάχλας, συχνά δε λόγω της έπαρσης των διαχειριστών.

Καλά κάνει λοιπόν ο κ. Καστανίδης και δεν συνδέει την επικαιρότητα με τα σχέδιά του για τον μπλογκονόμο. Είναι πολύ πιθανό οι συκοφάντες του Διαδικτύου να αποβληθούν από το ίδιο το σύστημα. Εδώ αρχίζει το ευχολόγιο: είθε να τους περιφρονήσουν οι χρήστες του Ιnternet και να πάψουν να τους ταΐζουν οι πολιτικές διασημότητες.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=344410&dt=21/07/2010#ixzz0uK5dobaT

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟ http://athens.indymedia.org

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟ http://athens.indymedia.org
εματικές: Ανέντα
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1194013.. Εκτελέστηκε ο σωκράτης γκιώλιας από .. 7:34μμ, Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010 (Τροποποιήθηκε 9:34πμ, Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010) Με 13 σφαίρες από πιστόλια σφραγγίδες της σέχτας επαναστατών εκτελέστηκε ο Σωκράτης Γκιώλιας, ιδρυτής του Τρωκτικού και αρχισυντάκτης του θέματος.
Προσθέστε περισσότερες πληροφορίες συζήτηση πάνω σε αυτό το αρθρο
1194019
και δεξί χέρι του Κοντομηνά από @ 8:01μμ, Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010
και δεξί χέρι του Κοντομηνά, ο οποίος τον έθεσε και στην κεφαλή του ράδιο Θέμα. Το ράδιο Θέμα χρησιμοποιεί τη συχνότητα του Αlpha radio και παραχωρήθηκε από τον Κοντομηνά στο Πρώτο Θέμα με τον όρο να είναι ο Γκόλιας στην κεφαλή του σταθμού. Επίσης ο Γκόλιας ήταν για δεκαετίες συνεργάτης του ρουφιάνου Ζούγκλα και έκαναν  τους εκβιασμούς μαζί.
1194023
o δικηγορος του στο δελτιο του Mega από @ 8:14μμ, Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010
Λεει οτι ειχε πολυ καλες και αμεσες σχεσεις επικοινωνιας με ολους τους αστυνομικους διευθυντες και με στελέχη της αντιτρομοκρατικης... Για την ιστορία και μόνο...
1194031
100 ΦΟΡΕΣ Ο ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟ ΙΝΤΥΜΕΝΤΙΑ από @ 8:20μμ, Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010
10 ΦΟΡΕΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΣΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΟΤΙ Ο ΓΚΙΩΛΙΑΣ ΕΙΧΕ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΘΕΙ ΣΤΟ ΙΝΤΥΜΕΝΤΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ Η ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ ΑΦΗΝΕΙ ΤΙΣ ΣΕΛΛΙΔΕΣ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ ΚΤΛ ΚΤΛ ΤΗΝ ΓΝΩΣΤΗ ΧΟΛΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΥ....
1194036
Παλι για ασυλο? από Χατζηνικολαου 8:29μμ, Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010
Ο μεγαλοδημοσιοκαφρος Ν.Χατζηνικολαου εγειρε θεμα παλι για το ασυλο και για το κατα ποσον πρεπει να υφισταται σε χωρο ασυλου ο σερβερ του indymedia στο οποιο δημοσιευονταν σωρηδον απειλητικα μηνυματα κατα του αποθνησκοντος.Σ αυτο το θεμα συνεπικουρουνταν απο την δημοσιογραφο Μ.Πυργιωτη η οποια με ακρως προβοκατορικο τροπο αποδοκιμαζε την σταση του πρυτανη πανω σ αυτο το θεμα.Μαλιστα...
1194046
Στοχος το indymedia.γιατι? από george 8:38μμ, Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010
Γιατι θελουν να μην εχουν κανενα εκτος ελεγχου να μιλαει.λες και εκτος indymedia δεν υπαρχει χωρος για να μιλισει κανεις.αλλα θελουν εξιλαστηρια θυματα.χμμμ...μηπως κυνδινευω που γραφω εδω????
1194051
Τριανταφυλλόπουλος,Αναστασιάδης,Γκιόλιας,Χατζηνικολάου, Παπαγιάννης και ο κόσμος του βυθου από απο τβχσ 8:58μμ, Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010
as min milaei o xatzinikolaou gia logia misous kai stoxopoiiseis... kiliountai oloi tous stin laspi san ta gourounia απο comment sto tvxs: Διάβασα από σπόντα την επιστολή του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια, πρώην στενού συνεργάτη του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου. Μ’ έχει πιάσει αναγούλα. Σημεία και τέρατα… Ο Γκιόλιας γράφει τρελά πράγματα για τον Μάκη. Ακόμη ότι ο Μάκης είχε σκεφτεί να σκοτώσει τον Θέμο Αναστασιάδη! Και μου κάνει εντύπωση ότι αυτή τη σοβαρή καταγγελία ο Γκιόλιας την αναφέρει προς το τέλος της επιστολής και… ως υστερόγραφο!!! Μέσα στην επιστολή, όπως θα διαβάσετε στα παρακάτω αποσπάσματα, αναφέρονται ονόματα γνωστά στο χώρο των ΜΜΕ, όπως: Χατζηνικολάου, Κοντομηνάς, Κυριακού, Παπαγιάννης, Κουρής, Καραμήτσος, Αναστασιάδης… Δεν θέλω να μπλέξω στη μεταξύ τους διένεξη κι ούτε προτίθεμαι να παρακολουθήσω τις εξελίξεις, τις οποίες παρακολουθεί από κοντά το Troktiko [από όπου δανείστηκα τα κομμάτια της επιστολής του Γκιόλια] και φυσικά ο Τριανταφυλλόπουλος με τη “Ζούγκλα”. Ο Μάκης από το portal του [και στην προσωπική στήλη του TV ΑΛ ΚΑΪΝΤΑ] απαντάει, αλλά γράφει τόσες ασυναρτησίες, που δεν μπορώ να τον παρακολουθήσω. Όχι, βέβαια, ότι είναι εύκολο να καταλάβει κανείς αυτά που γράφει ο Γκιόλιας, αφού υπάρχουν και σημεία που τα καταλαβαίνουν μόνον οι ίδιοι. Το ζήτημα είναι ότι όλοι αυτοί έχουν αναλάβει “εργολαβικά” την ενημέρωση του ελληνικού λαού και του ζητούν μερικές φορές και τα ρέστα. Πλάκα έχει και η αναφορά στον Γιάννη Παπαγιάννη, ο οποίος έχει ύφος σαράντα καρδιναλίων-δημοσιογράφων όταν παρουσιάζεται στο “Αποκαλυπτικό Δελτίο” του και στην επιστολή αποκαλύπτεται ότι τον έχει ο Κουρής- σύμφωνα με τα λεγόμενα του Γκιόλια- για να του κάνει τις δουλειές! Τι δουλειές; Ένας Θεός ξέρει… Διαβάστε, λοιπόν, τον Γκιόλια: […] Παραιτήθηκα από την εκπομπή σου αγαπητέ Μάκη στις 27 Οκτωβρίου όταν ήσουν στην Θεσσαλονίκη, με έκτακτη σύσκεψη που έκανα στο γραφείο. Ο λόγος ήταν ότι από το διαδίκτυο ένας άνθρωπος που ήταν συνεργάτης του φίλου σου Νίκου Χατζηνικολάου, με συκοφαντούσε χυδαία και δεν έβλεπα καμία κίνηση από μέρους σου που να δείχνει την έμπρακτη στήριξη του συνεργάτη σου. Όχι βέβαια προς τον κ.Παπαγιάννη -και το τόνισα- αλλά προς τον κ.Χατζηνικολάου, ο οποίος θα μπορούσε να πει στον συνεργάτη του να συνεχίσει την αυστηρή κριτική αλλά όχι την συκοφαντία σε βάρος μου. Στις 26 Οκτωβρίου το απόγευμα μου είπες να μην δίνω σημασία σε αυτά τα πράγματα και να παρακαλέσω τα παιδιά στο troktiko (με τα οποία υπάρχει επικοινωνία με e-mail) να μην γράφουν τίποτα για τον Νίκο Χατζηνικολάου, το ALTER και τα πλαστά τιμολόγια. Μάλιστα τέθηκε το δίλημμα ότι αν δεν κατεβάσει το troktiko, το θέμα με τα πλαστά τιμολόγια θα… έσπαγε το συμβόλαιο σου με το κανάλι!!! Υποτίθεται ότι έτσι σου είπαν. Και μου το μετέφερε ο δικηγόρος σου. Από τον σταθμό βέβαια μου το διέψευσαν. Σου ανέφερα αγαπητέ Μάκη ότι δεν μπορώ να πιέζω ανθρώπους που θέλουν να γράφουν στο διαδίκτυο και ότι δεν μπορεί να σπάσει το συμβόλαιο με το κανάλι γιατί πολύ απλά η σύμβαση δεν έχει σχέση με το τι γράφουν τα blog. Επέμεινες ότι έπρεπε να σταματήσουν να ασχολούνται με τον Νίκο Χατζηνικολάου επειδή όπως είπες: “Μας δίνει διαφήμιση για το zougla.gr”. Δεν ήθελες να τον πάρεις τηλέφωνο για αυτό τον λόγο. Να μην κοπεί η διαφήμιση και ας με συκοφαντούσε ο συνεργάτης του. Εκεί ράγισε το γυαλί. Μάλιστα μου μετέφερες κάποια πράγματα που υποτίθεται ότι σου είπε ο Νίκος Χατζηνικολάου αλλά επειδή είναι σοβαρά δεν θέλω να τα…ακουμπήσω. Μόνο και μόνο επειδή δεν ξέρω αν πράγματι στα είπε. Στις 27 Οκτωβρίου εστάλη e-mail στο troktiko (προφανώς και υπάρχει) με την παράκληση να μην γράψει για τα πλαστά τιμολόγια του ALTER γιατί όπως έλεγες κινδυνεύουν να μείνουν άνεργοι οι δημοσιογράφοι της εκπομπής. Εκείνο το βράδυ τα πράγματα ηρέμησαν. Στις 28 Οκτωβρίου(αν δεν κάνω λάθος) παρ’ ότι ο κ.Παπαγιάννης συνέχισε τις συκοφαντικές επιθέσεις σε βάρος μου (μέχρι τώρα τουλάχιστον δεν έχω καταδικαστεί ποτέ, δεν κατηγορούμαι για τίποτα και μόνο μάρτυρας έχω πάει σε δίκες που σε αφορούσαν, κτλ, κτλ)και πάλι δεν υπήρξε καμία αντίδραση από σένα. Γνώριζες ότι ο Γ.Παπαγιάννης είχε σχέσεις με τον Γ.Κουρή και τον Ν.Χατζηνικολάου και άρα δεν είναι λογικό να συκοφαντεί έναν άνθρωπο του σταθμού. Δεν λέω να μην του ασκεί κριτική αλλά μην γράφει ψευδή γεγονότα. Τότε λοιπόν παραιτήθηκα. Όταν το έμαθες πήρες το αυτοκίνητο και επέστρεψες πολύ γρήγορα από την Θεσσαλονίκη. Η αλήθεια είναι ότι με πήρες δύο τηλέφωνα αλλά δεν το σήκωσα γιατί επερχόταν μεγάλη σύγκρουση και δεν ήθελα να με μεταπείσεις για άλλη μια φορά να γυρίσω στο γραφείο. Άφησα να καταλαγιάσει το κλίμα. Την Τετάρτη 5 Νοεμβρίου σε πήρα τηλέφωνο και σου ζήτησα να βρεθούμε. Πράγματι συναντηθήκαμε στο σπίτι σου παρότι σου ζήτησα να γίνει αλλού το ραντεβού γιατί δεν ήθελα να είναι μπροστά άλλα πρόσωπα συγγενικού σου περιβάλλοντος. Μου υποσχέθηκες ότι δεν θα είναι κανένας όπως και έγινε. Συναντηθήκαμε στο σπίτι σου και συζητήσαμε. Εκεί ουσιαστικά έθεσες θέμα ότι δεν μπορεί να γράφονται πράγματα που ούτε ο ίδιος δεν βγάζεις, όπως με τα πλαστά τιμολόγια. Και εδώ ανέφερες τον Νίκο Χατζηνικολάου και το θυμάσαι αλλά δεν θα μπω στην λογική να εμπλέξω τρίτο για κάτι που δεν γνωρίζω αν είπε. Γιατί αν το επιβεβαιώσει τότε πάμε σε άλλες …λογικές! […] Παράλληλα όμως αγαπητέ Μάκη έγινε και κάτι άλλο. Ξεκίνησε επιθέσεις σε βάρος σου ο Γιάννης Παπαγιάννης και τότε ότι δεν έκανες για τον Σωκράτη το έπραξες για τον εαυτό σου. Χάλασες τον κόσμο. Κάποια στιγμή σε πήρε ο Γ.Κουρής στο τηλέφωνο του σπιτιού σου και τον είχες ανοιχτή ακρόαση και σου είπε ότι «τον Παπαγιάννη τον έχω για να μου κάνει τις δουλειές». Εδώ δεν μπορώ να ξέρω τι εννοούσε και προσπαθούσε να σε ηρεμήσει να μην κάνεις φασαρία.. Όμως απαίτησες να φύγει και το κατάφερες. Έτσι έγραψε και ο ίδιος στο blog του και δεν το διέψευσες ποτέ. Ήταν το μόνο που δεν θα σου ζητούσα να κάνεις όταν ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος με καθύβριζε. Για σένα όμως το έκανες. Και το θεωρώ απαράδεκτο. […] Όμως μου κάνει εντύπωση ότι στις αρχές του 2009 θυμήθηκες για το troktiko και δεν το θυμάσαι όταν με έπαιρνες τηλέφωνο για να μεταφερθούν θέματα κατά του Καραμήτσου και του Αναστασιάδη σε μια περίοδο που είχαν καταλαγιάσει τα πράγματα. Τότε Μάκη ήξερες και μετά το ξέχασες; Θυμάσαι πάλι τι σου απάντησα; «Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα». Άλλη μια φορά το έκανες και αφορούσε στον κ.Κοντομηνά. Να γράψει το troktiko κατά του προέδρου του ALPHA επειδή δεν σου πλήρωνε «νταβατζιλίκι» το πρόστιμο δικαστηρίου για εκπομπές που έγιναν επί προεδρίας άλλου ιδιοκτήτη και ενώ τα μεταφερόμενα χρέη από τον ΣΚΑΙ στον ALPHA αφορούσαν σε μεταγενέστερη περίοδο. Άρα δεν έπρεπε να πληρώσει ο Κοντομηνάς τα σπασμένα άλλου και αυτό στο είχα εξηγήσει πολλές φορές. Πάλι δεν έστειλα e-mail στα παιδιά του troktikou (σε αυτούς δηλαδή που γνώριζα). Ο μισθός μου είναι συγκεκριμένος και χωρίς …αέρα. Όλα τα παιδιά του γραφείου έγραφαν για το «Πρώτο Θέμα» και ποτέ δεν κανόνισες να πληρωθεί κάποιος έστω και 1 ευρώ. Αυτό έγινε σε συνεννόηση δική μου με τον Τάσο Καραμήτσο που πράγματι έβγαλε ένα ποσό το οποίο κάθε μήνα μοίραζα σε διαφορετικά παιδιά και κρυφά από εσένα. Η αλήθεια είναι ότι στους δημοσιογράφους έλεγα ότι το ήξερες για να μην έρθουν σε δύσκολη θέση. Παίζαμε κρυφτό δηλαδή για να τους δώσω κάποια χρήματα παραπάνω. Σε αυτό μπορείς να με κατηγορήσεις ότι σε εξαπάτησα. Βέβαια αργότερα επειδή είχα τύψεις και όταν τελείωσε η συνεργασία σου με την εφημερίδα, στο είπα και απλά με κοίταξες. Μην πεις δηλαδή ότι έστω και εκ των υστέρων δεν το γνώριζες. Όπως λες ψευδώς τώρα. Τα χρήματα αυτά τα έδινε η εφημερίδα με εντολή Θέμου και Καραμήτσου και τα μοίραζα ΌΛΑ στο γραφείο. Συμβολικό ποσό αλλά ουσιαστικό για να επιβραβεύονται οι δημοσιογράφοι που έγραφαν στην εφημερίδα. Όμως πήρες 15 εκ. ευρώ από την «βρώμικη υπόθεση» όπως έλεγες και ενώ νωρίτερα δήλωσες ότι θα δώσεις τις μετοχές σου στην ΕΣΗΕΑ ή θα τα χαρίσεις. Αλλά την εφημερίδα θα την κλείσεις. Και πάλι σου είπα πολλά πράγματα στα οποία επιβεβαιώθηκα πολλούς μήνες αργότερα. Μόνο και μόνο για να προστατεύσω τον φίλο μου. Πούλα το ποσοστό και μην μιλάς με ηρωισμούς. «Όχι δεν με ξέρετε εγώ θα τα χαρίσω και αν πάρω χρήματα θα πετάξω από το παράθυρο». Πράγματι πήρες 15εκ ευρώ και δεν μπορώ να ξεχάσω ότι δεν κέρασες το γραφείο ούτε ένα κουτί με …πάστες. Εκεί δεν έκανες τις κινήσεις που έπρεπε. Ρόμπεν των …φτωχών με 15 εκ ευρώ δεν γίνεται χωρίς ένα τυπικό κέρασμα. Δικά σου είναι τα χρήματα και τα κάνεις ό,τι θέλεις. Έτσι και αλλιώς είχες «αλλοιωθεί» κατά την άποψη μου πολύ νωρίτερα. Και στο είχα επισημάνει. Όπως πολλές φορές σου είπα ότι τα παιδιά στο γραφείο ΔΕΝ πρέπει να είναι ανασφάλιστα. Αλλά μάταια…. Από τον Απρίλιο και μετά από συνεχή και διαρκή αιτήματα έγινε κατορθωτό τον Σεπτέμβριο να δοθεί στους δημοσιογράφους μια αύξηση δυσανάλογη της δουλειάς που έκαναν και του ποσού που πήρες από την εφημερίδα. Δούλεψαν και τα παλικάρια εκεί και το γνωρίζουν οι υπεύθυνοι της εφημερίδας. Ευτυχώς μου είπες κάνε ότι αύξηση νομίζεις στα λογικά πλαίσια. Προσπάθησα για το καλύτερο δυνατό και αυτό το ξέρουν τα παιδιά στο γραφείο. Ζήτησα να πληρώνονται με επιμίσθιο όλοι όσοι εργάζονται από το τηλεοπτικό γραφείο στην zougla.gr και οι οποίοι(εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) δεν παίρνουν ούτε ΕΝΑ ΕΥΡΩ!!! Σε αυτό διαφωνούσα και μάλιστα το είχα αναφέρει δεκάδες φορές. Δυστυχώς μέχρι σήμερα η κατάσταση είναι ίδια. Οι δημοσιογράφοι να κάνουν τα πάντα και να μην πληρώνονται από το portal. Μακάρι να αλλάξει. Δεν σημαίνει ότι όταν κάποιος έρχεται να εργαστεί σε ένα γραφείο πρέπει να δουλεύει με τα ίδια χρήματα για όλο τον όμιλο. Υπήρξε ποτέ κάποια μικρή έστω καταγγελία για την συμπεριφορά μου στο γραφείο επί 17 χρόνια; Ποτέ. Και γι’ αυτό δεν θεωρούσες σκόπιμο να περνάς έστω και για βόλτα. Επί όσων άλλων λες να σου απαντήσω και σε αυτά: Γιατί να κρυφτώ πίσω από τον κ.Δ.Κοντομηνά; Δεν είναι κρυφή η θέση που έχω και στην ελεύθερη αγορά οι μεταγραφές γίνονται. Από τις όποιες προτάσεις που είχα επέλεξα αυτή που θεώρησα καλύτερη. Όσο για το troktiko. Γιατί να κρυφτώ πίσω του; Μάλλον έχεις μπερδέψει κάποια πράγματα. Θεωρείς τους bloggers παράνομους και ενώ γνωρίζεις ότι το καθεστώς είναι ξεκάθαρο. Εδώ γράφεις ΕΣΥ την ΑΛ ΚΑΙΝΤΑ στο zougla.gr και δεν θέλεις να το δείχνεις και κατηγορείς τους bloggers; Δες τι γράφεις: «Θυμήσου επίσης ότι ο Τριανταφυλλόπουλος έγινε έξω φρενών, όταν το κατάλαβε, γιατί είχε απαγορεύσει στα μέλη της δημοσιογραφικής του ομάδας να συμμετέχουν σε blogs». Απαγόρευσες σε μέλη της ομάδας σου να έχουν blog αλλά έκανες blog στο portal σου και παράλληλα ζητούσες να περαστούν σε άλλο blog κάποια ζητήματα σου. Ε, λοιπόν Μάκη επειδή κάνεις το κορόιδο θα σου πω με την ειλικρίνεια που έχω(περίεργο πως άλλαξες άποψη για τον συνεργάτη σου τόσο γρήγορα για ένα παλιοportal;) ότι: ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ BLOG. Ικανοποιήθηκες τώρα Μάκη; Εύκολο είναι να το μάθεις. Ξέρεις εσύ. Λίγο με νοιάζει αν λες…κατασκεύασμα το troktiko αλλά περισσότερο με ενοχλεί που απαξιώνεις τους bloggers. Εντάξει το επόμενο κείμενο σου θα λέει ότι δεν διαφωνείς μαζί τους (για να μην σε κράξουν) αλλά διαφωνείς με δημοσιογράφους που έχουν κτλ κτλ. Ε, όχι και σε εξαπάτησα Μάκη. Αν δηλαδή είναι αδίκημα το ότι λανθασμένα θεώρησες ότι δημιούργησα το troktiko τότε έχεις βάλει πολύ ψηλά τον πήχη. Τόσο που εσύ δεν μπορείς να τον δεις. Υπάρχει αξιοπρέπεια Μάκη και γιαυτό έφυγα. Αυτό είναι αλήθεια. Μην ξεχάσεις Μάκη ότι η ειλικρίνεια μου φάνηκε από όσα κατέθεσα για την υπόθεση του Θέμου και όχι για όσα ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ να καταθέσω. Τα ίδια που είπα τα ίδια και θα πω. Πρέπει να θυμηθείς ότι στον Κουκοδήμο δεν είπες ποτέ: «Τα νόμιμα». Εγώ του το είπα. Εκείνη την ώρα έπαιζες με τους ασυρμάτους σου. Έκανα νόημα σε σένα επειδή δεν άκουγες τι έλεγε να ακολουθήσεις αυτό που είπα και επανέλαβες το …ιστορικό: «τα νόμιμα». Το θέμα είναι και τι σου είπε. Αυτό δεν το θυμάσαι γιατί έπαιζες με τα καλώδια. Γιαυτή την υπόθεση πολλά δεν έχουν ειπωθεί. Αλλά ψέματα δεν λέω όπως και δεν το έκανα τότε δεν θα το κάνω και τώρα. Η αδικία δεν μου αρέσει. Και δεν την ανταλλάσσω ούτε με 50 εκ ευρώ. Λες παρακάτω στην ΑΛ ΚΑΙΝΤΑ: «Εμείς, τουλάχιστον, που είμαστε κοντά του (στον Μάκη δηλαδή) όλα αυτά τα χρόνια, γνωρίζουμε την πάγια θέση του ο δημοσιογράφος να μην κρύβεται ποτέ πίσω από την ανωνυμία και όταν έχει κάτι να γράψει, να το γράφει καθαρά και ξάστερα με την υπογραφή του και όχι με την… τρωκτική προβιά του…» Μα, βρε Μάκη αφού εσύ την γράφεις την ΑΛ ΚΑΙΝΤΑ και κρύβεσαι πίσω από την ανωνυμία του ίδιου σου του portal! Το θέμα δεν είναι ότι γράφεις ως ΑΛ ΚΑΙΝΤΑ. Είναι μια στήλη ανώνυμη. Η ουσία είναι ότι γράφεις δήθεν ως τρίτος. Ούτε οι bloggers δεν κάνουν τέτοια πράγματα. Ποινικοποιείς και την πνευματικότητα και λες πως από τον ηγούμενο Εφραίμ και τον Τριανταφυλλόπουλο πήγα στον Κοντομηνά. Δες με τι αλαζονεία ανεβάζεις εσένα και ρίχνεις ίδιος ίδιος. Οι υποθέσεις για ίδιος οποίες διώκεται ο Κοντομηνάς θα κριθούν από τα δικαστήρια αλλά προφανώς έβγαλες απόφαση. Το θέμα ίδιος δεν με αφορά. Δεν είμαι νομικός σύμβουλος. Το να χτυπάς ίδιος κάποιον επειδή πήρε έναν πρώην συνεργάτη σου, είναι ολίγον τι φτηνό. Με την ίδια λογική θα έπρεπε να παραιτηθούμε όλοι από την ομάδα σου επειδή ίδιος καταδικαστικές αποφάσεις. Με την ίδια λογική εσύ γιατί δεν παραιτείσαι από τον ΑΝΤ1 που ο Μ.Κυριακού έχει ήδη πρωτόδικη καταδίκη για κακουργήματα; Γιατί δεν παραιτείσαι από το κανάλι που εργάζεσαι και υπάρχει η ιστορία με τα πλαστά τιμολόγια κάτι που δεν έγραψες ποτέ στο portal σου αλλά αντίθετα μου ζήτησες να προσπαθήσω να πείσω το blog troktiko να μην γράψει τίποτα. Ποινικοποιείς και ίδιος κοινωνικές σχέσεις; Πριν κάνω οποιαδήποτε κίνηση ρωτάω πάντα κάποιους ανθρώπους που συμβουλεύομαι και στην συγκεκριμένη περίπτωση το ίδιο έπραξα και για την πρόσληψη μου στον κ.Κοντομηνά του οποίου αποδέχθηκα την πρόταση. Δεν έχω πάρει οικόπεδο από μοναστήρι και δεν έχω λόγο να κρύβω οτιδήποτε. Έτσι λοιπόν και ο κ.Κοντομηνάς –ίδιος τιμήν του- μου είπε ότι δεν τον απασχολεί καθόλου αν έχω σχέσεις με το Άγιο Όρος, το Βατοπαίδι ή τον ηγούμενο ή με οποιοδήποτε άλλο μοναστήρι. Και μόνο αυτό μου έδειξε ότι δεν είναι εμπαθής. Γι’ αυτό και το δέχθηκα. Το χειρότερο ίδιος Μάκη είναι ότι δεν μετάνιωσα που πήγα στην θέση που είμαι τώρα ίδιος και ότι δεν μετάνιωσα που έφυγα από την εκπομπή σου. Δυστυχώς δεν έγινε σεβαστή η πρώτη μου δήλωση ότι έφυγα για προσωπικούς λόγους αλλά μετά την άθλια επίθεση σου έπρεπε να απαντήσω με λεπτομέρειες. Σεβάστηκα την συγγενική σχέση ίδιος κουμπαριάς και γι’ αυτό έγραψα στην ανακοίνωση ότι έφυγα για προσωπικούς λόγους. Δυστυχώς πάλι Μάκη εσύ δεν ξέρεις τι σημαίνει φιλία και συγγενική σχέση. Αργά το κατάλαβα. Οι περισσότεροι στον χώρο με γνωρίζουν και ξέρουν αν όσα γράφω είναι αληθή. Αυτοί θα κρίνουν. Αν κάνεις τέτοια επίθεση σε μένα που ήμουν 17 και πλέον έτη δίπλα σου και δεν έδωσα ΠΟΤΕ κανένα δικαίωμα τότε σημαίνει ότι στον στρατό δεν σε αδίκησαν με το I5. Τo πήρες με το σπαθί σου. Ακόμα δεν έχω καταλάβει ποια είναι η κατηγορία που μου προσάπτεις. Και μάλλον ούτε εσύ. Δεν έχω σκοπό να απαντήσω σε οποιαδήποτε άλλη αθλιότητα γράψεις. Δεν είναι τα πράγματα ίδιος νομίζεις. Ξεκίνησες έναν πόλεμο που δεν ήξερες που θα σε βγάλει. Η ζωή μου είναι τόσο διάφανη και το μόνο που ίδιος να μου προσάψεις είναι ότι είμαι ο κατασκευαστής ίδιος blog. Και αυτό είναι ανακριβές. Χάσαμε τα λογικά ίδιος, δηλαδή… Υ.Γ: Πριν 11 μήνες πήρες ένα πιστόλι να πας στο γραφείο στο «Πρώτο Θέμα» για να σκοτώσεις τον Θέμο ίδιος είπες σε μένα και στον δικηγόρο σου Γ.Αγιοστρατίτη. Είχες μαζί σου το όπλο. Προσπάθησα να σε σταματήσω και έβαλα κόσμο να πάρει να ενημερώσει τον Θέμο να μην πάει στο γραφείο.(Ούτε ο ίδιος το ξέρει ότι το έκανα και εσένα πάλι στο…απέκρυψα). Ο Θέμος πράγματι δεν ήταν στο γραφείο. Μην επιχειρήσεις να κάνεις το ίδιο με μένα. Άδικος κόπος. Δεν με νοιάζει. Τζάμπα ….μάρτυρα θα με κάνεις. […] ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΓΚΙΟΛΙΑΣ tvxs.gr/node/62462/370685#comments
1194052
φασκω αντιφασκω από al. rouf. dimos. 9:01μμ, Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010
Η πλακα ειναι οτι απο τη μια μιλανε για χτυπημα στη δημοκρατια, φιμωση της δημοσιογραφιας και για ελευθερια του λογου και στο καπακι κανουν λογο για κλεισιμο του indymedia.  Ποσο οξυμωρο μπορει να ειναι!!! Ειναι τραγικοι υποκριτες!!!!
1194075
Γνωστό το τροπάρι από Makhno 11:10μμ, Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010 (Τροποποιήθηκε 11:15μμ, Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010)
Διότι τα «δημοκρατικά δικαιώματα», η ελευθερία της σκέψης, του λόγου, το δικαίωμα στην απεργία κτλ. θεωρούνται δεδομένα, γι' αυτό και δεν αποδεικνύονται. Παραμένουν απλές διακηρύξεις αρχών και από τη στιγμή που θα πλήξουν στην πράξη την εξουσία, η τελευταία τα καταπολεμά με κάθε τρόπο, είτε άμεσα καταστέλλοντάς τα, είτε στρέφοντας την κοινωνία εναντίον εκείνων των ατόμων ή ομάδων που τα χρησιμοποιούν.
1194083
Οι δημοσιογράφοι συνεργάζονται καθημερινά με το (παρα)κράτος. από αυτή είναι η αλήθεια 0:12πμ, Τρίτη 20 Ιουλίου 2010
Την από ψηλά τραβηγμένη φωτογραφία με τον διαμελισμένο Αφγανό και τα τσιράκια του Άλκη Τζωίτη από πάνω του, από που την προμηθεύτηκε ο Σωκράτης Γκιόλιας, λίγα μόλις λεπτά μετά την έκρηξη, και την ανέβασε στο troktiko.blogspot.com; Τη βρήκε μήπως στο Flickr;
1194093
Αχ μωρέ κρίμα ο Γκιόλιας, ήταν πνευματικό παιδί του Βατοπεδίου κι αυτός. από κάτοικος Λιβερίας σαν τον Κοντομηνά 0:55πμ, Τρίτη 20 Ιουλίου 2010
Κρίμα ο Γκιόλιας, ο ρεπόρτερ χωρίς σύνορα, τόσο ρεπόρτερ χωρίς σύνορα που έστησε offshore εταιρεία μαζί με τον αδερφό του στη Λιβερία, για να μην πληρώνουν φόρους για τα λεφτά που έβγαζαν από τη μπίζνα του troktiko. Εκβιασμοί στην ημερήσια διάταξη, αύριο μια μεγάλη αποκάλυψη, διαφημίσεις μεγάλων εταιρειών εν είδη "απαντήσεων σε παράπονα πελατών", πόσα μου δίνεις για να μη βγάλω το θέμα την Παρασκευή, αύριο μια μεγάλη αποκάλυψη, ορίστε η φωτογραφία του Αφγανού ενώ ακόμα δεν περνάει κουνούπι από την περίμετρο των 300 μέτρων, ενημέρωση για κινήσεις της γΕΛ.ΑΣ. προτού καν βγουν τα ασφαλίτικα από το γκαράζ, αύριο μια μεγάλη αποκάλυψη, στο κινητό όλη μέρα με όλους τους βουλευτές όλων των κομμάτων, διασπορά ψευδών ειδήσεων για λογαριασμό όποιου είχε να πληρώσει, αύριο μια μεγάλη αποκάλυψη, συκοφάντηση ανθρώπων όταν το απαιτούσε το τμήμα ελέγχου δράσης αντιεξουσιαστικών ομάδων, αύριο μια μεγάλη αποκάλυψη.
1194141
..... από GiaNt 10:28πμ, Τρίτη 20 Ιουλίου 2010
Μπορεί να διαφωνώ με αυτό που έγινε, όμως δεν θα ανεχτώ όσους μιλούν για πλήγμα της ελευθερίας του λόγου. Μιλάμε για κάποιον μου μαζί με την παρέα του στο site που διαχειρίζονταν δημοσίευσαν 8 φορές link από blog που με εκβίαζε δημοσιεύοντας προσωπικά μου στοιχεία. Εκτός αν κάποιοι θεωρείτε πως η στοχοποίηση με την δημοσίευση προσωπικών μου στοιχείων ΔΕΝ έγινε για να το βουλώσω (ούπς; ελευθερία λόγου είπατε;) ή να ασκηθεί φυσική βία σε βάρος μου. Κάντε κλικ στην εικόνα για να δείτε και άλλες δημοσιεύσεις. Σε τι άλλο να αναφερθούμε; Στα πολλά άλλα συκοφαντικά post που με ήθελαν να εξυπηρετώ κομματικά συμφέροντα; Στην στοχοποίηση μου σε οποιαδήποτε ένοπλη οργάνωση ήταν στο προσκήνιο εκείνο το χρονικό διάστημα; Στην δημοσίευση φωτογραφιών από τα εφηβικά μου χρόνια με σκοπό την γελοιοποίηση μου; Αλλά είπαμε... Πέθανε ο βασιλιάς, ζήτω ο βασιλιάς.. Λυπάμαι όμως δε θα μπω σε αυτό το λούκι του ηθικού εκβιασμού. Θα σχολιάζω την κάθε παπαριά που λέτε για τον οποιονδήποτε. giantakos.blogspot.com/2010/07/blog-post_19.html
1194191
Το νου μας από ... 2:21μμ, Τρίτη 20 Ιουλίου 2010
Είναι γνωστό ότι η εξουσία έχει τα μέσα και τον τρόπο να δημιουργεί ή να χρησιμοποιεί το οποιοδήποτε γεγονός υπέρ της. Και το συγκεκριμένο γεγονός, η εκτέλεση του Σωκράτη Γκιόλια, έχει μέχρι στιγμής παίξει το ρόλο που οφείλει: να διατηρήσει το φόβο και την καχυποψία σε μια κοινωνία που με το ζόρι κρατιέται στα πόδια της. Και αυτό δεν οφείλεται στην πράξη της εκτέλεσης καθεαυτή, αλλά στο επικοινωνιακό της μέρος. Από τη στιγμή που την "σπουδαιότητα" ενός γεγονότος την ορίζει ο κόσμος του θεάματος σημαίνει ότι έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα κατανόησης και κρίσης. Γιατί αν τα "εργατικά ατυχήματα", οι πνιγμοί των μεταναστών,η καταστολή της εξουσίας, κτλ είχαν και την ελάχιστη προβολή στα μίντια...Το ζήτημα κάθε φορά ειναι για το που στρέφεται η προσοχή μας. Το νου μας λοιπόν
1194212
asd από zxc 3:20μμ, Τρίτη 20 Ιουλίου 2010
Χτες βραδυ, στο δελτιο των 8 στο Mega, ο παρουσιαστης κι ο Σομπολος καυχιονταν για τις "αποκαλυψεις" που εκαναν κατα καιρους! Π.χ. οτι χαρη σ'αυτους οδηγηθηκε ο Κορκονεας σε δικη, χαρη σ'αυτους ρεζιλευτηκε η γΕΛ.ΑΣ. με τη ζαρντινιερα, χαρη σ'αυτους μαθαμε τις ευθυνες των αξιωματικων στο σπιτι της Γκινακη με τη χειροβομβιδα κι αλλα αυτοκολακευτικα! Ξεχασαν να μας πουν ποσα εχουν θαψει, ποσους ανθρωπους εχουν ρεζιλεψει,στοχοποιησει και καταστρεψει! Αναλυουν σαν εγκληματολογοι ακομα και τη γωνια ριψης των 17 σφαιρων, αλλα θυμομαστε πως περασε στα ψιλα το γαζωμα του Αλβανου εργατη κατα την καταδιωξη των 2 υποπτων πριν λιγους μηνες! Μηπως να ΞΑΝΑμιλησουμε για το αβανταρισμα των αντιλαικων μετρων και τη συκοφαντηση οσων αντιστεκονται ουσιαστικα? "Η Δημοκρατια κι η δημοσιογραφια δεν τρομοκρατουνται" ...Πες μας ρε Χατζηνικολαου: ποσοι σε φυλανε?
1194282
παρολα αυτα από . 7:23μμ, Τρίτη 20 Ιουλίου 2010
Δεν μπορει να πει κανεις ομως οτι σημερα ειχε ιδιαιτερη καλυψη η κηδεια του. Η επικληση στο θυμικο διήρκεσε ελαχιστα λεπτα στα δελτια του αλτερ και του αλφα, ουτε ενα καναλι δεν καλυψε τη κηδεια ζωντανα, οπως συνηθιζουν για να ανεβασουν την τηλεθεαση και να προπαγανδισουν. Η δολοφονια του γκιολια, ειναι τελικα ακρως εξυπηρετικη για τα μμε, για επιχειρηματιες, για κυβερνηση. Ισως να τους εκανε και χαρουμενους. Φυσικα δεν μπορει να πει κανεις οτι ο γκιολιας δεν ηταν εμπλεκομενος με τα συμφεροντα που υποτιθεται οτι κατηγγειλε, αλλα για αυτους μαλλον ηταν και απολυτα αναλωσιμος και δεν το ειχε συνειδητοποιησει.
1194314
Aλήτες - Ρουφιάνοι - Δημοσιογράφοι από gar 8:50μμ, Τρίτη 20 Ιουλίου 2010 ΤΕΛΟΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟ http://athens.indymedia.org ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------