Tης Μαριλης Mαργωμενου
Ο Ισπανός βοσκός Σαντιάγο άφησε πίσω τη στάνη του και ξεκίνησε το ταξίδι αναζητώντας κάποιον να φωτίσει τη μοίρα του. Ο Ελληνας πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου άφησε πίσω το Μαξίμου, αναζητώντας κάποιον να φωτίσει τον δρόμο του προς τις εκλογές. Στην πορεία, τον Σαντιάγο τον αποπήραν βασιλιάδες και του αρνήθηκαν τη γνώση αλχημιστές. Τον Γ. Παπανδρέου τον αποπήραν υπουργοί και αρνήθηκαν το χρίσμα υποψήφιοι περιφερειάρχες. Αλλά τουλάχιστον τον Σαντιάγο στο τέλος του βιβλίου «Ο Αλχημιστής» δεν τον περίμεναν εκλογές. Βλέπετε, η σοσιαλιστική μοίρα έχει άπειρους τρόπους να βασανίζει τους ήρωές της. Πολύ περισσότερους απ’ όσους φαντάζεται ένας συγγραφέας σαν τον Π. Κοέλιο…
Το ταξίδι προς τις εκλογές ξεκίνησε όταν ο Γ. Παπανδρέου συνάντησε την παλιά του φίλη Τίνα Μπιρμπίλη. Η οποία βγήκε απ’ το παλάτι του Μαξίμου πάνω στα δωδεκάποντα αθλητικά της, χαμογέλασε στους δημοσιογράφους και είπε: «Δεν είναι στα σχέδιά μου η Περιφέρεια Αττικής». Βλέποντάς την στις ειδήσεις ο Γ. Παπανδρέου θα πρέπει να ένιωσε τόσο ακυρωμένος, όσο τα εισιτήρια του Hλεκτρικού στο τέρμα Κηφισιάς. Αλλά κανείς αλχημιστής δεν τα παρατάει τόσο εύκολα. Ετσι, κατέφυγε στη δεύτερη μούσα του, την πριγκίπισσα του υπουργείου Ανάπτυξης Κατερίνα Μπατζελή. Στο αλχημικό εργαστήριο της Ιπποκράτους, ο πρωθυπουργός θαύμασε την πρώτη αλχημεία σε μορφή επιχειρήματος: η κ. Μπατζελή αρνήθηκε την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, γιατί είχε μείνει πολλά χρόνια στις Βρυξέλλες και δεν ήθελε να τρέχει στη Λαμία! Κάπου εκεί, ο αλχημιστής πρωθυπουργός συνέλαβε την ιδέα να επινοήσει ένα ξόρκι που να εξαφανίζει τις αχάριστες μούσες από το κυβερνητικό σχήμα.
Αλλά δεν είχε χρόνο να ασχοληθεί περισσότερο. Επρεπε να αντιμετωπίσει τον Σάρουμαν της Θεσσαλονίκης: τον Π. Ψωμιάδη, που παρ’ ότι επί σειράν ετών παρουσίαζε αλλόκοτη συμπεριφορά (μέχρι και μπουκάλια νερού με τη φωτογραφία του είχε κυκλοφορήσει στη συμπρωτεύουσα, σαν μαγικά φίλτρα...), έβγαινε κάθε φορά πρώτος στις εκλογές. Ως βέλτιστο αντίπαλό του το μαγικό ραβδί των δημοσκοπήσεων υπέδειξε τον Bορειοελλαδίτη δρυΐδη Γ. Μαγκριώτη. Oμως, η συνάντηση με τον μεσόκοπο δρυΐδη δεν πήγε καλά. Διάφοροι ανθυπομάγοι λένε πως, αμέσως μετά, τον είδαν στο υπουργείο να μαζεύει φίλτρα, δοκιμαστικούς σωλήνες και λοιπά προσωπικά αντικείμενα, σαν έτοιμος από καιρό να εκπαραθυρωθεί από την κυβέρνηση. Aλλο αν η ζωή του αλχημιστή είναι όλο εκπλήξεις.
Ο πρωθυπουργός, πάντως, συνέχισε την αναζήτησή του, μαζί με τη μαθητεία στην πολιτική χυλόπιτα: ούτε ο εκσυγχρονιστής μάγος Γ. Φλωρίδης δέχθηκε να γίνει περιφερειάρχης. Διότι είχε διατελέσει μάγος υψηλών προδιαγραφών σε εκσυγχρονιστικές εποχές κι ένιωσε θιγμένος που δεν ρωτήθηκε πρώτος... Και καθώς η αλχημιστική του πορεία είχε αρχίσει να θυμίζει τον «Μαθητευόμενο Μάγο» του Ντίσνεϊ, ο Γ. Παπανδρέου δοκίμασε το ξόρκι του καλοπιάσματος: κάλεσε ένα τσούρμο υποψηφίων για φαγητό στην Αίγλη του Ζαππείου και τους είπε γελώντας: «Πώς σας φαίνεται ο Κουκουλόπουλος για περιφερειάρχης;». Πλην, ο παλαιός βενιζελικός ακόλουθος Πάρις στράβωσε το μουστάκι του. Αντιθέτως, η Ροδούλα Ζήση, ως μάγισσα - σειρήνα, άρχισε να του τραγουδάει το «σύνορα η αγάπη δε γνωρίζει», ελπίζοντας να κερδίσει την Περιφέρεια Θεσσαλίας…
Σε αυτό το κλίμα, η σύνοδος του ΠΑΣΟΚ στο Τάε Κβον Ντο άρχισε να μοιάζει με τελετή αποφοίτησης από το Χόγκουαρτς: όλη νύχτα οι σύνεδροι έβλεπαν τον κ. Παπανδρέου στην αλάνα του σταδίου να κάνει τηλεφωνικά ξόρκια σε απρόθυμους υποψηφίους. Πάλευε να λύσει τον γόρδιο δεσμό: η κόρη του παλαιού σοσιαλιστή Γεννηματά ήθελε να είναι υποψήφια δήμαρχος στην Αθήνα και ο μάγος του συνδικαλισμού Γ. Μίχας στον Πειραιά, αλλά μόνο αν δεν κατέβαινε για περιφερειάρχης ο πρώην αρσιβαρίστας και νυν νομάρχης Γ. Σγουρός. Και καθώς ο Γ. Παπανδρέου ως νεόκοπος αλχημιστής δεν είχε ξίφος για να κόψει τον γόρδιο δεσμό, τελικώς κόπηκε στιγμιαία η παροχή αίματος στην κεφαλή του κ. Μίχα: μόλις έμαθε πως ο κ. Σγουρός κατεβαίνει υποψήφιος ο κ. Μίχας, έβγαλε μια κραυγή και σωριάστηκε στο έδαφος! Τι έλεγε η κραυγή; Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι παράφραση της βιβλικής φράσης: «Απελθέτω απ’ εμού το χρίσμα τούτο!». Και κάπως έτσι εμπέδωσε ο δυστυχής πρωθυπουργός αυτό που στο τέλος του βιβλίου έμαθε και ο αλχημιστής Σαντιάγο. Πως όπως ακριβώς η πέτρα δεν γίνεται χρυσός, έτσι και ο Γ. Καμίνης μάλλον δεν θα γίνει δήμαρχος Αθηναίων ούτε και ο Μ. Μπόλαρης περιφερειάρχης. Γιατί στον σοσιαλισμό είναι αλήθεια πως «όλο το σύμπαν συνωμοτεί». Αλλά ποσώς ενδιαφέρεται αν θα πετύχεις εσύ αυτό που θες πάρα πολύ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου