Tης Μαριαννας Τζιαντζη
Νέοι όροι έχουν εισαχθεί τους τελευταίους μήνες στο καθημερινό πολιτικό μας λεξιλόγιο, όπως διαπιστώνουμε παρακολουθώντας τα δελτία. Η τρόικα και οι τροϊκανοί, το Μνημόνιο και οι αντιμνημονιακοί (η λέξη «φιλομνημονιακός» δεν έχει μέχρι στιγμής ακουστεί). «Αυτοδιοικητικοί» έχουν βαφτιστεί οι ανεξάρτητοι (ή φερόμενοι ως ανεξάρτητοι) υποψήφιοι στις δημοτικές εκλογές. «Δεν υποστηρίζουμε κομματικά στελέχη, αλλά αυτοδιοικητικές προσωπικότητες με κύρος», λένε κάποιοι. («Τι θα γίνεις, παιδάκι μου, όταν μεγαλώσεις;» «Aυτοδιοικητικός, μπαμπάκο».)
Πώς να μη μας προκαλεί αλλεργία αυτή η γλώσσα; Ολοι κατανοούμε την πολιτική σημασία αυτής της αναμέτρησης, όμως ταυτόχρονα έχουμε την αίσθηση ότι οι εκλογές αυτές διεξάγονται σε μια άλλη χώρα, όχι στη δική μας. Οι περισσότεροι άνθρωποι γύρω μας ανησυχούν για το πετρέλαιο του χειμώνα, για τα δίδακτρα των παιδικών σταθμών και των φροντιστηρίων, ενώ αρκετοί καθυστερούν την εγγραφή των παιδιών τους καθώς ακόμα δεν έχουν εξοφλήσει την περσινή σχολική χρονιά! Ανησυχούν για την ακρίβεια που θα φέρει η αύξηση του ΦΠΑ, ανησυχούν για τις θέσεις εργασίας που χάνονται ή θα χαθούν και όχι για το ποιο κόμμα θα βγάλει τους περισσότερους δημάρχους και περιφερειάρχες.
Η «μετρολογία» και η «μνημονιολογία» είναι τα νέα γλωσσικά μας αποκτήματα. Ο κ. πρωθυπουργός, στην πρόσφατη ομιλία του στη ΔΕΘ, ζήτησε από τα ΜΜΕ να σταματήσουν τη «μετρολογία», δηλαδή να μη μιλούν για «νέα» μέτρα. Η «μνημονιολογία», σύμφωνα με την προχθεσινή ομιλία του κ. Παπανδρέου στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, είναι εκείνο πίσω από το οποίο κρύβονται οι δυνάμεις που παλεύουν για να κρατήσουν την Ελλάδα καθηλωμένη στο χθες.
«Δεν μας τρομάζουν τα νέα μέτρα», τραγουδάει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης. Ο στίχος θα μπορούσε να συμπληρωθεί με τη φράση «μας αρκούν τα παλιά» ή «ήδη μας έχουν τρομάξει τα παλιά» - αυτό τουλάχιστον δείχνει η καθημερινή εμπειρία μας.
Πώς να γοητεύσει αυτή η πολιτική τους νέους ανθρώπους; Ποιος να αναθαρρήσει ακούγοντας περί «πολυεπίπεδης ενεργοποίησης» στην εξωτερική μας πολιτική;
Φέτος το καλοκαίρι δεν κυριάρχησε μόνο η ξύλινη τομάτα (απ’ έξω κόκκινη και μέσα ένα κίτρινο και ξυλώδες στέλεχος), αλλά και ο ξύλινος πολιτικός λόγος των λίγων και η ξύλινη βουβαμάρα των πολλών.
Το Σαββατοκύριακο, στο κεντρικό δελτίο του Star, εμφανίστηκαν τρεις καλλίγραμμες νεαρές τραγουδίστριες, η Βαλεντίνη, η Ναταλία και η Γεωργία, αγνώστων λοιπών στοιχείων, που δήλωσαν είτε ότι δεν ξέρουν τίποτα περί δημοτικών εκλογών είτε ότι κάτι έχει πάρει το αυτί τους, αλλά δεν έχουν την πρόθεση ούτε να μάθουν για τις εκλογές ούτε να ψηφίσουν. «Να περνάμε καλά, να διασκεδάζουμε», είπαν όλες. Ναι μεν το σχόλιο του ρεπόρτερ για την άγνοια των δεσποινίδων ήταν ειρωνικό, όμως η εντύπωση που μένει στον τηλεθεατή είναι ότι νέοι και πολιτική ή χαρά της ζωής και ενδιαφέρον για τα κοινά είναι πράγματα ασύμβατα. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου