ΚΑΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ - Έλειψε η µιµητική παρακίνηση

Δουλειά χωρίς µεράκι
Σκέψεις για το εργασιακό πρόβληµα της Ελλάδας
Του Βασίλη Καραποστόλη
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: ΤΑ ΝΕΑ Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

 .....

Eλεύθεροι επαγγελµατίες, δηµόσιοι υπάλληλοι, τεχνίτες, εργάτες και αγρότες καταφέρονται φουντωµένοι εναντίον αλλήλων και παράλληλα εναντίον των πολιτικών και του κράτους. ... αποκλείουν να βελτιωθεί η κατάσταση. Εκτός αν ερχόταν απ έξω µια µεγάλη πίεση.

Μα ήρθε κιόλας αυτή η πίεση! Ηρθε, αλλά οι περισσότεροι δεν το πολυπιστεύουν ότι θα κρατήσει πολύ και, το κυριότερο, δεν πιστεύουν ότι το να χάσουν µερικά λεφτά είναι χειρότερο από το να χάσουν αυτό που συνήθισαν. Τι συνήθισαν; Να φέρνουν τη δουλειά στα µέτρα τους κι αυτό ήταν ό,τι καλύτερο υπήρχε στη ζωή τους. Δεν πρόκειται λοιπόν να το εγκαταλείψουν παρά µόνο αν η κρίση πάρει διαστάσεις ολέθρου.

Υπάρχει όµως και µια δεύτερη περίπτωση. Ενδέχεται να µεταβληθεί η σχέση των Ελλήνων µε την εργασία αν επιλυθεί το πρόβληµά της µίµησης. Γιατί εκεί βρίσκεται ο κόµπος. Ας προσπαθήσουµε να δούµε πώς δέθηκε τόσο σφιχτά. 

Αυτό που συνέβη είναι ότι δεν µπορέσαµε να αγαπήσουµε αρκετά τη δουλειά που κάνουµε γιατί δεν αντιγράψαµε ποτέ εκείνους που είδαµε ότι την αγαπούν. 

Με άλλα λόγια, έλειψε η µιµητική παρακίνηση. Το παιδί του αγρότη δεν θέλησε να µιµηθεί τον πατέρα του, θέλησε να δραπετεύσει από τη γη και να γίνει υπάλληλος. Το παιδί του υπαλλήλου µε τη σειρά του αρνήθηκε να ακολουθήσει τον γονιό του, επιθυµώντας να γίνει επιχειρηµατίας, ο δε βλαστός του επιχειρηµατία συχνά ζήλεψε τη ζωή του καλλιτέχνη ή του επιστήµονα του οποίου όµως το παιδί (όπως και πολλών άλλων) σαγηνεύτηκε από την αίγλη των πολιτικών. 

Στο σηµείο αυτό σταµατούν οι µεταπηδήσεις. Οταν µπαίνουµε στην περιοχή της πολιτικής διαπιστώνουµε πως εδώ ισχύουν κανόνες διαδοχής. Τα παιδιά θα ξεπατικώσουν τους προγόνους τους, θα αντιγράψουν τα λόγια τους, το ύφος, την τακτική τους. Το αποτέλεσµα είναι η εργασία του πολιτικού να γίνει η σταθερότερη όλων, γιατί τα µυστικά της µεταδίδονται από γενιά σε γενιά σε υπάκουους µύστες.

Αν µια παρόµοια µύηση τελεσφορούσε και στα άλλα επαγγέλµατα, η Ελλάδα θα είχε γλιτώσει από αρκετά ναυάγια. Την έπνιξε όµως η επιθυµία των νεώτερων να «κάνουν το δικό τους» για να µη γίνουν ρεπλίκες των γονιών.