ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ - ο ηγέτης που υπερβαίνει την εμπειρία του λαού του διατρέχει τον κίνδυνο να μην τον καταλάβουν

«Ο ηγέτης που περιορίζει τον ρόλο του μέσα στην εμπειρία του λαού του καταδικάζει τον εαυτό του στη στασιμότητα·
ο ηγέτης που υπερβαίνει την εμπειρία του λαού του διατρέχει τον κίνδυνο να μην τον καταλάβουν».
(Χένρυ Κίσσιντζερ, «Διπλωματία», 1994.)

.....

Παρ’ όλα αυτά, όταν, στην πορεία της κουβέντας, θέτεις στον συνομιλητή σου το ερώτημα πώς ο ίδιος, αφού αναγνωρίζει την πραγματικότητα, ανέχεται την ομηρία του σε μια στάση ατελέσφορη ...

Υπάρχουν -δεν λέω- και άνθρωποι σοβαροί, με πλήρη συναίσθηση των ευθυνών τους και του προσωπικού αδιεξόδου τους. Αλλά κι αυτοί είναι εγκλωβισμένοι στις πιέσεις των βιοτικών αναγκών: Πώς να ξαναπιάσεις την ιατρική ή τη δικηγορία, έπειτα από δεκαπέντε χρόνια απουσίας και με μια οικογένεια στο κεφάλι σου; Ποιος θα προσλάβει έναν άχρηστο, όταν η μόνη επαγγελματική δραστηριότητα που έχει ασκήσει ποτέ είναι του κομματικού στελέχους; Σε τι μπορεί να είναι χρήσιμος κάποιος ο οποίος, έπειτα από δεκαετίες στον ξύλινο λόγο, δεν μπορεί να εκφράσει στοιχειωδώς τις σκέψεις του;

.....

Επειδή δεν διανοούμαι να υποθέσω ότι όλοι αυτοί οι κατά τεκμήριον έξυπνοι και ικανοί άνθρωποι μπορεί να φαντάζονται ότι το πρόβλημά μας θα λυθεί αφ’ εαυτού, χωρίς οι ίδιοι να διακινδυνεύσουν το παραμικρό, τείνω να πιστέψω ότι προτεραιότητά τους είναι να περισώσουν τους μηχανισμούς εξουσίας στους οποίους μετέχουν.

...............

... για όσους από τους υπόλοιπους έχουν αντίληψη του τραγικού ελλείμματος ... και του τιμήματος της ... στασιμότητας,
η βεβαιότητα της κατάρρευσης τούς απαλλάσσει από το ανυπόφορο μαρτύριο της ελπίδας και τους προετοιμάζει ψυχολογικά για τα ερχόμενα...



Ηγέτες που δεν οδηγούν και προτιμούν να ακολουθούν
Tου Στεφανου Κασιματη / kassimatis@kathimerini.gr
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Hμερομηνία :  3/11/10